zondag 13 mei 2018

Het andere fietsen



Ik ben de afgelopen dagen weer meer met de Cryz-bike voorwielaanderijver op stap geweest. Dat bevalt goed thanx,maar jammer wel dat de aanleiding in de blessure sfeer ligt.
Er is eigenlijk maar één ligfiets waar ik de kilometerstand niet van bijhoud, die vrijheid heb je natuurlijk als blogger, dat is die van de Optima Cheetah. Dat is omdat ik daar weinig fundamenteel interessante veranderingen aan uitgevoerd heb. Of geen veranderingen die een uniek karakter hebben in ieder geval.
De fiets is redelijk snel maar ik gebruik haar toch meestal alleen voor korte afstanden. De reden is dat ik het stuur steeds wat naar links moet duwen om recht te blijven rijden, of trekken met mijn linker hand. Die statische belasting geeft me een kramp in de schouders.
Ik denk tenminste dat die onmiskenbare afwijking bij het sturen de oorzaak was en ik in het voorgaand weekend .zelfs de roets niet wou gebruiken maar mijn MBB (Cryzbike) voorwielaandrijver besloot weer eens de sporen te geven. En dat beviel eigenlijk best wel weer.
Dat weer was dan weer aanleiding om de roets twee keer te gebruiken tijdens de werkweek, ook wel  door een  rustdag op Hemelvaartsdag.
Ik heb echt het idee dat die sneller is geworden met de Marathon Supreme 50 mm vouwband en de 40 mm Tryker voor. Plus de wielen dichtgemaakt waarvan het carbon/aramide flexdeksel inmiddels 320 kilometer prima functioneert. De Eigenbouw RVS boegspriet gaat al ruimschoots 10.000 km mee zelfs mag ik tevreden constateren!
Gisteren had ik een klusje bij m'n moeder waar ik het omheiningsmateriaal heb vervangen. Voor iets hogers en het lage spul moest afvoeren voor eigen gebruik. Dat heb ik ook weer met de Cryz-bike gedaan en wel met een paar bijzonder grote krantentassen :-)
Zolang die tassen leeg waren (de heenweg) remde dat de fiets niet waarneembaar. Ik kon het maximum verzet aanhouden met het 451 voorwiel (een Shredda 37 mm draadband bewijst me daarvoor toch nog goede diensten).



Dat werd echter wel anders op de terugweg! Die tassen met inhoud zijn natuurlijk behoorlijke windvangers. Ondanks het ontegenzeggelijke lagere zwaartepunt voelde de fiets wel minstens zo stabiel aan.
Maar klimmend op de Schellingwoudebrug moest ik daarvoor wel een zekere snelheid aanhouden om te kunnen blijven balanceren. Ondanks dat die open stond:


Maar het was gezellig en ik heb het oude 20 cm hoge bordermateriaal nu thuis staan. Want ik had natuurlijk nog geen klusjes genoeg (?)...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten