woensdag 29 november 2017

Middelburg comes to rescue

Ach laat ik gewoon bij het goede nieuws beginnen. Ik heb een goede voorband voor de DF gevonden en krijg van M5 in Middelburg twee nieuwe 20 x 1,35" Primo Comets. Deze zijn een stuk sneller dan de Kojaks maar toch ook nog vrij comfortabel. En in elk geval voor minder dan de Greenspeed Scorchers!


Ook heb ik na het moeten ontvangen van twee niet passende velgen van Holland Bikeshop (die ook nog op de miskoop toe niet hetgeen zond dat ze te koop aanbieden) nu drie goede 26 inchers ontvangen van Rose Bikes uit Duitsland.
Mooie 25 mm inwendige om de Furious Fred goed passende Rodi holkamer velgen voor toch maar €19;32 't stuk (662 gram).

Zelfs hun retourbeleid is beter dan van de zich achter een oranje kroon verbergende Holland Bikeshop die nog een portie moeilijk zaten te doen over het moeten inscannen van een barcode alvorens ik hun niet passende rommel terug kon sturen voor eigen rekening. Bij Rose Bikes is retourneren gratis en ik heb er dus ook gelijk een Almotion bij laten opsturen.
Wat is die band stug en zwaar voor een "vouwband" (680 gram)!
Het woord vouwbare band is hierop eigenlijk meer van toepassing. En de naam Marathon ook zeker waardig in die zin. Hij lijkt me een stuk duurzamer dan de F.F.(420 gram). Maar je moet het wel iedere keer op gang slingeren....!

En via dat 'in beweging slingeren' kom ik dan op de roeifiets waar ik genoemde banden zo graag achter op zou willen proberen. Ik hoopte eigenlijk het spaken om het wiel met de snek in 1 dag te kunnen doen...
Maar merkte dat het linker lager vast zat. Om daar bij te komen moet eerst de as er uit. En daarbij ook het rechter as-industrielager.
Maak als je dat doet dan niet de vergissing te denken dat niet ook eerst de snek verwijderd hoeft te worden zoals ik dus gepresteerd heb....


Gelukkig stuurde Derk me gelijk een nieuwe maar zo een stomme streek kost natuurlijk wel iets meer dan wat bandjes of velgen...
Waar is liggende mens zonder Walcheren?

zondag 12 november 2017

DF: kabelbreuk en nog iets...

Grote denkhoofden zouden aan warrigheid lijden hoor je vaak. Zeker dat laatste zelfstandig naamwoord is op mij van toepassing! (Dat is een woord waar je één van de lidwoorden de, het of een kunt voorzetten.)
Zo vergat ik dinsdag weer eens het bosje sleutels met barcodekaart van mijn werk mee te nemen. Dat bleef in de meterkast hangen waardoor ik de moedersleutel van alle kleedkamerkluisjes lenen moest om mijn werkschoenen en broek te pakken. En daarna direct teruggeven natuurlijk waardoor ik de beslissing nam de velomobieltas met o.a. gereedschap en reserve banden achter te laten.
Dat leek allemaal goed te gaan, verder niets meer over het hoofd gezien, behalve de wet van Murphy...
De achter-derailleurkabel brak na ruim 5000 km. De ketting kwam hierdoor automatisch op het kleinste buitenste kransje terecht en zonder gereedschap of Schlumpf Mountain Drive werd dat dus heel zwaar trappen vanuit Amstelveen. Zelfs maar om terug naar het 44 tands voorblad te schakelen!
Voordeel is dan weer dat ik toch al een vrije dag voor woensdag had aangevraagd.
De teflon gecoate binnenkabel blijkt te zijn gebroken OP de S-ram derailleur. Het is een soort gootje dat leidt naar het feitelijke m5 inbusboutje waar het restant versnellingskabel mee vastgeschroefd zat.
Dat inbusboutje is helaas onbereikbaar met een inbussleutel omdat het onder de rand van het inspectieluik valt (!) Zelfs een los bitje is te lang om er in te steken omdat de derailleur bij breuk van de kabel automatisch naar het koetswerk toe beweegt.
Het boutje zat goed vast want zelfs met een griptang kwam hij niet los. Er is maar één manier om het "montageluik" toch te kunnen gebruiken en dat is door met je linkerhand de achterveer in te drukken. Een ongemakkelijke en riskante actie want als de achterkant van de fiets me ontglipt zal de inbussleutel, die je er nooit op tijd kunt wegtrekken, de onderrand van de luikopening beschadigen...!
Terwijl dit zo gemakkelijk gebruiksvriendelijk te maken is.
Ik heb de m5 inbusbout met het opgekrompen ringetje dan ook vervangen door een centimeter lang boutje met ordinaire zeskant (en een ringetje). Nu kan je ten minste moeiteloos met een steek- of ringsleuteltje m8 van boven af het vastzetpunt van de remkabel bereiken!
De derailleur is van S-ram en ze hebben hetzelfde principe van versnellingskabel-inleg toegepast als ik de derailleur in de Limit had aangepast. Met de buiten-kabelstop op een vast punt op de derailleur en naar voren wijzend. Zodat de buitenkabel niet langer dan 2 meter hoeft te zijn en niet in een bewegende lus naar beneden hangt.
Bovendien zijn de ketting geleidewieltjes netjes gelagerd met industrielagers (zoals op een Thys roeifiets). Geheel vrij van MUD dus.
De breuk is echter wel ontstaan op de plaats waar de teflon gecoate binnenader via een gootje naar de besproken bout wordt geleid.
Ook dat heb ik proberen te verbeteren door de nieuwe Decathlon kabel, eveneens gecoat, in dat gootje te leggen in een nylon slangetje dat ik uit een afknipsel versnellings-buitenkabel trok (iets dikkers staat het gootje ook niet toe).
Ik hoop verder Murphy te ontwijken door het vastzetten van dat nylon met een tightwrap. Misschien zou je dat ook met zo'n ultravioletpen lijmen kunnen. Maar daar heb ik geen ervaring mee en een eigenschap van nylon die het overeenkomstig heeft met teflon is dat er nu net erg weinig aan hecht  ;-)


Ik heb dus een versnellingskabel vervangen zonder vieze handen te krijgen en zonder naar Dronten te zijn gereden met de auto dames...
Omdat het toepassen van een smeermiddel als olie hierbij eerder weer vuil gaat vasthouden en overbodig is..
Wel kocht ik bij de Action een leesbrilletje met in de pootjes ieder een ledlampje om het miniatuur inbusboutje onder het handvat van de gripshift goed te kunnen zien en toch mijn handen vrij te houden (erg handig!). Maar die zal voor andere reparatie werkzaamhden ook wel weer eens van pas komen.
Nu maar hopen dat de volgende kabel langer mee gaat (dankzij het nylon) dan 5000 kilometer!. 

zaterdag 4 november 2017

Richting aan uw leven

Een stichtelijk woord van ondergetekende wellicht dat misschien een contradictio in terminus lijkt van een agnost. Maar met het verbeteren van je positie ten opzichte van de natuur om je heen is niets mis lijkt me.
Zo zou ik graag gebruik maken van de inzichten van iemand die al iets bereikt heeft op dat gebied als Wim Schermer en kocht een Furious Fred twee duims vouwband om ultra lage rolweerstand met de Thys 222 Revolver te bekomen. Een band die, van horen zeggen, niet meer te plaatsen is op de Thys 209. Het wiel zou te dicht op het stoeltje komen.
Misschien ook even het vermelden waard dat MIJN 222 ook niet meer "rammelt". Omdat ook ome Mick dat een splinter in het gehoor was heb ik er namelijk een rvs boegspriet op gebouwd die praktisch niet slijt en geen speling op de lagers van de voetenslede heeft.
De niewe F.F. band legt natuurlijk heerlijk om en liijkt qua materiaal meer op een bananenschil dan op een rubberen fietsband! Ook makkelijk om bij je te steken natuurlijk zo'n vouwband.
Maar mijn enthousiasme werd al snel getemperd toen ik merkte dat de band werkelijk alle kanten op bobbelde op de 25 mm inwendige velg! Terwijl zo'n bredere velg juist de laagste rolweerstand zou bieden volgens Wim.
Mijn eerste gedachte was "Aha, dus dáárom gingen deze velgen dus via de achterdeur bij Velomobiel.nl in de verkoop.." Ik heb het achterwiel namelijk zelf gespaakt.
Maar voor je zo'n uitspraak doet moet je natuurlijk wel even kijken of dat wel klopt. Via mijn 2dehands velgen leverancier (werklaats Smerig) heb ik namelijk zelfs een ruim 30 mm inwendige velg liggen (van een bakfiets of zo). En daar bubbelt de band er net zo lustig op los als op mijn achterwiel.
Vergelijk onderstaande foto's op de losse velg maar eens!















Logische tweede conclusie zou zijn, de band is niet goed (meer). Maar op de smallere (19 mm inw.) oude CVT-velg bobbelt hij niet.Wel zie ik dat het profiel steeds wat verdraait bij rotering van het wiel Maar ik denk niet dat dat kwaad kan voor de rolweerstand (?).
Om de band niet bobbelend te beoordelen zal ik dus het oude wiel met het krakende sperlager weer moeten gaan gebruiken...
Om  toch een impuls te geven aan een zinvoller bestaan wil ik wijzen op de bestaande aanwijzingen dat vloeibaar wasmiddel minder slijtage aan kleding veroorzaakt dan waspoeder. Wat daarmee ook de lozing van microplastic deeltjes in de oceanen vermindert.
Maar wat als u net nog een pak waspoeder gekocht zou hebben (voltooid verleden tijd aanvoegende wijs), zomaar weggooien?
Nee, u kunt dat oplossen in water. In een leeg gekomen handwasmiddel flesje (zo'n ding met een pompje er op) stoppen. Dit kun je dan zonder schade aan de voedselketen gebruiken voor zowel het wassen van je handen als het doen van de vaat..
Uiteraard is dit laatste door uw auteur wetenschappelijk getest en klinisch bewezen!