zondag 13 maart 2016

De remmende voorsprong

"De wet van- stelt dat een voorsprong op een bepaald domein er vaak toe leidt dat er weinig stimulans is om verdere verbetering of vooruitgang op te zoeken, zodat een ander je vroeg of laat voorbijstreeft. Door te berusten in een voorsprong word je geremd om nog verder te gaan."
Er is voor zover ik weet welgeteld één Allewederrijder die mijn idee voor de ombouw van een Sachs 3x7 naaf tot twee versnellings- + vrijloopnaaf heeft overgenomen en één die die dit voornemens is, de bouwer van de 'Super Mango' Piet Kunis.                          Nochtans ben ik de waarschijnlijk enige roetser met een nagenoeg slijtvaste boegspriet voor de Thys 222.  Maar ik geef de pijp zeker nog niet aan Maarten. Hoe is het eigenlijk afgelopen met mijn epoxyhars rem idee?





Ik heb zoals ik van plan was twee remschoenen ingekerfd met de multitool. Deze is eigenlijk gemaakt om uit de vrije hand te worden bediend maar het is best lastig om dan precies evenwijdig in te zagen.










Gelukkig vond ik op mijn Einhell drie gaatjes op gelijke afstand met schroefdraad er in. Daaraan bevestigde ik een middels een m6 boutje verdraaibare ondersteun.







Met mijn bij Polyservice aangeschafte grammenweger woog ik 3 gram epoxyhars af. Dat was al ruimschoots genoeg dus wou ik eigenlijk 1,5 gram harder bijmengen. Kleiner dan een gram geeft de Tristar weger helaas niet aan ):




Het hardde toch goed uit gelukkig hoewel ik beter wat verdikkingsmiddel had kunnen gebruiken om het niet uit de gleuven te laten lopen.
Genoeg op het frictiemateriaal voor een experiment dat de Indische buurt op zijn grondvesten zou doen schudden! Of zo...
Het resultaat valt jammer genoeg bedroevend tegen. Met een ontvette en met cola bewerkte remtrommel kan ik het wiel nog steeds over het laminaat laten rollen in de hal.







Om toch verder uit te sluiten dat het aan de remkabel of het wiel ligt heb ik hem nog een keer in mijn vouwfietsje geprobeerd. Waarbij ik het 406 wiel verving voor het zelf gespaakte 438 'roets winterwiel' met profielband.





Wat dacht u wat, zou ik hiemee met knarsende rem over het stuur slaande tot stilstand komen?
Een illusie mijne heren...helaas.
  

5 opmerkingen:

  1. Ik zou dit hoofdstuk nog niet afsluiten. Zo'n laminaatproef is niet overtuigend genoeg. Gewoon de weg op. Mogelijk moet een eerste nieuwe laag nog af- en vlak slijten. Dat kan even duren door gebruik. Bovendien ben ik benieuwd hoe die epoxi zich gedraagd bij hige temperaturen. Een remactie in de bergen kan oplopen tot 600 graden of zo. Volgens mij plakken je remmen dan vast.
    Overigens heb ik ook een 'bewerkte' versnellingsnaaf in mijn roeifiets.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Het is toch wel handig om tot stilstand te kunnen komen T. !

      Verwijderen
  2. ...oh, en ik bedenk mij dat ik ook een RVS boegspriet heb op mijn 20 jaar oude eigenbouw roeiert. :-)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Daar moeten we het nog eens over hebben die versnellingsnaaf. Ik gebruikte vóór het revolversysteem nog een aardige tijd een Nexus 8 met sperlagers. Maar dat kan echt niet tegen de ThysID schakelring en snek op!
      Mvg Mick

      Verwijderen
  3. Op mijn rallyauto had ik ook "harshoudende" remblokken, deze moest ik "warmremmen" vooraleer ze hun beste prestaties neerzetten.
    Dus naast wat al gezegd is, nl dat de remblokken zich nog misschien naar de trommel moeten zetten, kan het zijn dat de menselijke hand niet genoeg kracht opwekt om de remblokken "op temperatuur" te brengen? Of misschien is de massa die afgeremd moet worden niet eens groot genoeg om die warmte op te wekken...
    Maar op zich blijft het vreemd dat er geen visuele tekenen van slijtage zijn, maar dat toch de remkracht na verloop van tijd afneemt...

    BeantwoordenVerwijderen