vrijdag 14 augustus 2015

Op rozen of een doornenkroon?


"Vroeger", ik spreek van rond 2002, had je in het gebouw van de Bloemenveiling in Aalsmeer één keer per jaar wielerwedstrijden. Waarvan de bedoeling was een opbrengst te genereren middels sponsoren voor het goede doel.
Dat is uitgegroeid tot afwisselend de 'Run for the Roses' een hardlooptocht en 'Ride for the Roses' de wielertocht.
Tegenwoordig is fietsen in het veilinggebouw op de tweede etage niet meer mogelijk door de aanleg van z.g.n. 'shuttle-banen'. Een transportsysteem middels rails aan het plafond en de vloer van karren naar de Zuidvleugel.
Gisteren heb ik RFTR telefonisch benaderd. Ik kon alleen het antwoordapparaat in spreken met de vraag of ik ook mee kan doen met de ligfiets. Omdat ik daar vandaag nog steeds geen antwoord op heb probeer ik het maar eens middels de mail:





Beste,

Via deze weg probeer ik me nog een keer aan te melden voor deelname aan de Rideforteheroses 50 km tocht met mijn open 2 wielige ligfiets.
Ik werk 13 jaar bij Floraholland en heb een Google website. Deze is (lig)fiets gerelateerd en daar zou ik middels een oproep fondsen en deelnemers kunnen vinden.
Aangezien mijn publiek ligfietsers betreft gaat die vlieger natuurlijk alleen op als er aan de tochten ook ligfietsen mee mogen doen.


In afwachting van uw reactie groet ik u,


M.Leemans te A'dam


Deelname aan de 50 km tocht kost €25,-, de 100 km €35,-


zondag 2 augustus 2015

Shellcrises

Eigenlijk ben ik te stom om te begrijpen waarom de lage energieprijzen voor fossiele brandstoffen slecht zijn voor de omzet van Shell. Maar daarom niet minder onbescheiden te menen dat het ter sloop aanbieden van mijn benzineslurpende 4x4 en investeren van ruim tienduizend euro's in molenparken op zee (Meewind) daarvoor de doorslag hebben gegeven ;-)
De eerste gipsplaten heb ik gisteren tegen de borstwering geniet zodat ik 's winters ook een lager gasverbruik hoop te bewerkstelligen.
Hoewel beter dan het gebruik van batterijen gebruik ik tamelijk veel accu-penlights. Het is me evenwel gelukt om mijn kruimeldief nieuw leven in te blazen door de voedingscellen te vervangen door 2 x 1,3 v. staafjes afkomstig uit een verder defect accu-pack. Dat ooit opblaasbare bedden en boten en zo van lucht kon voorzien. Dat waaierpompje heb ik ook nog gebruikt om condens te bestrijden in de Mask.
Ruim tienduizend euro had ik ook kunnen besteden aan de nieuwste (en snelste) velomobiel. Maar die gebruik ik te weinig daarvoor naar mijn gevoel. De afgelopen week met drie dagen achter elkaar (maan-, dins- en woensdag) was tamelijk exceptioneel veel.
Dat resulteerde -na een aantal langere tochten waaronder naar Zutphen- in een uitgelopen m8 bout van éen van de achtervork ophangingen. En een gebroken voorderailleurkabel. Beide op dezelfde woensdag!

Dat zijn lastig te repareren zaken bij de Limit. Maar ik heb dan een gedeelte van het bespaarde geld op dure fietspompen en vm-en ook ingezet op allerlei gereedschap. Gisteren heb ik een extra ring vanuit de wielkast aangebracht en de vork weer op zijn plaats gekregen met een autokrik en een endoscoop gekocht bij de Lidl.

Een fantastisch apparaat, maar achteraf lees ik iets over het bestaan van "usb-endoscopen"...
Dat was in combinatie met mijn notebook natuurlijk ook een idee geweest.
Het meest betrouwbaar is het dus uit te gaan van je eigen capaciteiten om iets te repareren. Dat bespaart dan in het geheel de aanschaf van iets nieuws en het gebruik van grondstoffen en energie voor het productieproces er van.
Zoals het plaatsen van een overgebleven stukje elastiek van de roeifiets voor het maken van een nieuwe verstelbare snelbinder. Van een uitgedokterd type dat ik na aanschaf er van nooit meer tegen gekomen ben: