vrijdag 29 mei 2015

Roeifiets-backpacking

Roeifietsen vind ik een hogere vorm van de ligfietssport. Je legt er niet je halve lichaam mee lam (behalve je benen). Bereikt een sportschool-achtige workout van ook je bovenlichaam. En voelt je merkbaar beter.
Omdat ik daarbij graag de werkroutine even onderbreek voor wat kamperen met anderen die deze vorm van exercitie weten te waarderen verplaats ik me dit jaar naar Groningen
Een wervende email van Cor Zwaag heeft me over de streep getrokken. De reis van 191 km zelfs te verlengen tot over de tweehonderd door in zijn (en Ingmar's?) gezelschap over Noord-Holland te gaan en de Afsluitdijk te gaan beroetsen :-)

Mijn laatste kamperen was geen prettige. En dat lag ook aan het kamperen zelf want al de eerste nacht die ik doorbracht in Venray bleek de dure Northface tent die ik van mijn jongste broertje geleend had door te lekken! De sealing van het tentdak kwam er dan ook bij alle naden in verpulverde vorm afvallen!
Voor mij dus wel weer het bewijs dat je, in dit geval mijn broertje, niet altijd waar voor je geld krijgt!
Hoewel de tent prachtig van ontwerp is met heel lichte aluminium stokken lig ik toch liever droog als het regent buiten!
Zoals in mijn oude betrouwbare Nomad Bantoe. Die helaas bijna drie en halve kilo weegt.

Ik heb daarom in Purmerend de Yellowstone Matterhorn 1 gekocht met een gewicht van 1560 gram voor 4 tientjes. Daarvan heb ik de stalen haringen vervangen door aluminium zodat daar nog wat van af gaat. Om de bagagedrager (en mezelf) te ontlasten.
Het grondzeil heeft geen extra onderzeil nodig en hij
heeft een binnen- zowel als een buitendoek.
Dat voorkomt condensatie zoals je met enkeldoeks tenten nogal eens ziet.

Een lichte uitrusting van de fiets lijkt me belangrijk, Cor is een getrainde roeifietser met lange benen (hoewel ik daar verder niet op let). Mijn roets met de rvs boegspriet is zwaarder en als ik hem in Anna Paulowna ga ontmoeten heb ik er immers al 70 km op zitten!
We willen dan in Friesland ook al ergens gaan kamperen, een "natuurcamping" om Cor te citeren.
Daar wil (en kan?) ik niet van stroom afhankelijk zijn. Dus bestelde ik bij Kifra een Gelert luchtbed met ingebouwde voetpomp die toch maar 900 gram weegt (blijkt zelfs maar 800 gram!).
Dat vind ik prettiger slapen dan van die matjes. Het is wat minder isolerend maar daar heb ik warmte-reflecterend materiaal voor bij me.Zoals op autoruiten gelegd wordt in de winter. En een slaapzak natuurlijk (1210 gram).
Niet meer die zware canvas van het Paastreffen dus meer hoor Joyce (-: Ik zal nu immers niet met de C-Alleweder van huis gaan.

Alles met wat extra kleding moet wel in de banaan- en fietstassen passen dunkt me. En op de stevige bagagedrager een plaats kunnen vinden.

Ook geen overbodige luxe lijkt me om de Primo Racer van de Cheetah over (eigenlijk terug) te zetten op de roets. Hoewel het verzet daarvan door zijn geringe dikte wat beperkt is (32 mm) is het gewoon verreweg de best rollende band die ik heb op ligfietsgebied. Jammer dat ze niet meer gemaakt worden (b.m.w.).
Want mijn langzame en vermoeiende tocht naar Anna Paulowna vorig jaar
met een slecht sporend fietskarretje staat me nog na bij. Dat moet beter kunnen!

woensdag 20 mei 2015

Finland Rocks!

De vraagstukken waar ik in mijn puberteit voor gesteld werd heb ik sindsdien eigenlijk nooit kunnen oplossen. Hoe kan ik mijn van oorsprong Marxistische ideeën in overeenstemming brengen met mijn (vage) gevoelsmatige punkidealen? De 'dictatuur van het proletariaat' ...
Op heel veel vragen heb ik helemaal het antwoord niet, de mens is per definitie geen prettig wezen vrees ik. Dus oplossingen komen er ook niet van die kant terwijl ik religie (gevoelsmatig) verwerp + Religion ist Opium des Volkes. Reden dat ik dan ook nooit kinderen zal nemen.
Wel weet ik dat mongolide mensen van de wereld geen grotere troep zouden maken, het niet slechter zouden doen dan de "normale" mens.
Vandaar dat ik ineens een voorkeur heb voor een bepaald nummer van het songfestival. Waar ik eerder nooit een woord aan heb willen vuil maken :-)

  

donderdag 14 mei 2015

opvouwbare brilspiegel


Aan reflectie  doe ik niet zelden al in de vroege ochtenduren. Hoe mijn kritiek op de vereniging en Cyclevision te verwoorden bijvoorbeeld. Als 'product' van de punkgeneratie liggen mij cynisch bedoelde woorden als 'Mein Kampf' voor in de mond. Maar die worden verkeerd begrepen en nog slechter uitgelegd. Leuk als dan je botanische kennis van pas komt :-)
Het is op dat moment niet leuk om ruw in je gedachten verstoord te worden door een inhalende hard rijdende racefietser. Daarvoor moet ik dan niet alleen mijn gedachten opzij zetten, zoals maandag. Maar zo'n gast heeft ook nog voordelen bij de oversteekplaatsen met het autoverkeer (in Bovenkerk in dit geval).
Vanwege sneller uitzicht links en rechts en met zijn gekromde houding meer druk op zijn voorwiel...
Stukken makkelijker is het hem al in een achteruitkijkspiegel te zien aankomen en simpelweg de afstand tussen ons i.e.g. niet te laten afnemen. Het eerder gemonteerde spiegeltje op de Cheetah heeft helaas nogal een flinke dode hoek waar de bukker in verscholen kan blijven.
Mijn roets heeft zelfs helemaal nog geen achteruitkijkspiegeltje. Wat door het heen en weer gaande stuur het best universeel aan een bril 'vast' kan zitten.
Die heb ik dan ook al eerder gemaakt van een stofbril met een spaak er aan. Maar zo'n ding moet na gebruik een brillenkoker in (gemaakt van pvc hemelwaterafvoerpijp) die de flinke lengte van  21 cm had.
Wat zonde van de ruimte in mijn van de éen naar de andere ligfiets ophangbare toptas dus.

Daarom heb ik de stofbril dit keer uitgerust met een derde verdraaibaar
pootje. Eveneens van een korte spaak maar met een spatbordklemmetje en kleine tie-wraps bevestigd aan de bril door de helft van een textiel-slotje.


 Zoals ik die nog heb liggen van het zeildoek dekje van de FAW. Van de opbergkoker kan nu gemakkelijk 5 hele centimeters af!




Behalve dat heb ik er een gebruikt  in plaats van de bovenste klittenbandsluiting van mijn reflectiehemd.
Die vaak los plachtte te wapperen op de open ligfietsen. En daarna ook nog eens over mijn linkerschouder weg gleed.
Voor de streakende rolschaatser van Amstelveen vormt dat wellicht een erotische aanblik (want ik kom hem iedere keer opnieuw tegen langs het museum tramrailtje in het 'pikkkedonker') maar was voor mij alleen maar hinderlijk...




Overigens vind ik het belangrijk dat er afwijkende figuren hun gang moeten kunnen blijven gaan. Om voor de hand liggende redenen ;-)

Billy Idol (van Generation X):


woensdag 6 mei 2015

zelfontspanner sneller :-)


Het display van de bijna 15 jaar oude Sony DSC-P43, ooit een cadeautje van mijn broertje samen met mijn vader zaliger is er na een aandrukactie van het interieur mijnerzijds toch weer mee uitgescheden. Ook de automatische ontspanningsfunctie van de Nikon Coolpix L4 doet niet wat 'ie moet doen eenmaal op het camerastatief.
Ten slotte neem ik de eerste foto (en dan ook maar de andere) met de Cybershot DSC-S500. Maar ik ben met het verplaatsen naar de fiets niet snel genoeg om mijn rechter voet (met de 'huisCrock') op het pedaal te krijgen (-:
Het uitlezen van het geheugen moet dan tenslotte weer gebeuren met de eerste -en oudste- camera. Omdat de 6 giga pixel weer niet communiceren wil met Windows 7...

In beeld wil ik eigenlijk brengen de door mij opnieuw vormgegeven handgrepen van het stuur. Door de steviger ophanging van de klapstuurklem kwam de 22 mm buis (nu van aluminium) ook in een iets hogere stand te staan namelijk. Ik gebruikte er een breed en nogal zwaar uitgevoerd Thys stuur voor.






Uitgaande van de hogere stand heb ik nu gekozen voor een lichtere en smallere uitvoering gemaakt van twee
alu bar-ends.
Dat levert niet alleen een lichter stuur op maar laat ook m'n handen binnen de breedte van mijn lichaam blijven dus zal wat aerodynamisch zijn



De laatste rit naar Purmerland heeft het stuur z'n effectiviteit wel bewezen. Ik reed er menige racefietser mee voorbij. Twee commandeurs, de remgrepen, een rubber handvat en het belletje kan ik er op kwijt.







De snelheid wordt ook wel gunstig beïnvloed door het snelle 451 voorbandje natuurlijk. Ik gebruik deze maat ook op de roeifiets dus kocht hiervoor goede, snelle en betaalbare IRC banden die ik kocht via Marktplaats.


Op dezelfde manier zou ik ook wel reclame willen maken voor de composiet sterwielen van Flevobike waar ik het bedrijf om verzocht heb. Middels mailen en 3X telefoneren. Ten ene male blijkt de "juiste broer" helaas uitpandig...

Behalve mijn succesvol zaken doen met Thys ID en Velomobiel.nl houd ik het dus voorlopig op tweedehands.