woensdag 25 december 2013

De Zwarte Cirkel

Tijdens de kerst overvalt mij vaak een sentiment van weemoed en nostalgie.
Ik herinner mij hoe wreed het lot was van de kinderen van South Park op Comedy Channel. Zij moesten niet alleen kiezen tussen de toen nieuwste speelconsoles, de Xbox 1 en de Playstation 4. Waarbij een totale oorlog uitbrak (en Kenny een pruik droeg)....
Juist ten tijde van de kerst waren zij getuige van een vechtpartij tussen Papa Noél (de kerstman) en Jezus. Van beide zijden werd een beroep gedaan op hen hun kant te kiezen!

Als praktiserend agnost kan ik daar nu een alternatief op presenteren: Fröbel een zwarte cirkel in je vrije tijd!

Eigenlijk het spirituele en het materiële aspect verenigd in één object. En maar dan niet als cadeautje maar zuiver ten bate van de schepper (mij)zelf! 

Het is bedoeld om het spanhuis der primaire ketting beter onder spanning te houden. Dat lukt met de kleinste tandwielcombinaties namelijk niet goed zoals het zat, met het spanelastiek bevestigd aan éen der asjes van de kettinggeleidewielen...



 


Ik maakte het van het deksel en de bodem van een kunststof voorraadpot.
Met een witte schoenveter kan ik het elastiek richting neus van de Limit (ónder ipv tussen) de kettingschacht bevestigen.

De reden ook zwz voor toepassing van een elastiek voor dit doel ipv een spiraalveer.





zondag 15 december 2013

definitieve boegspriet?

Ik ben na 140 kilometer roetsen nog steeds erg tevreden over de Chromo-2 mm spriet.
Er ontstaan wat zwarte strepen rondom, waar de lagers over heen gingen als om te zeggen "hard getraind jochie!" maar dat is alles. 

Die poets ik er dan weer liefdevol af met wat naaimachine-olie en voel dat het staaloppervlak nog volkomen vlak is.
Geen kerven dus zoals met het dunnere RVS al snel het geval was.
Bij moeders de veerunster meegekregen die nog van mijn opa geweest schijnt te zijn. "Nee ma, "Ulster" ligt in Ierland :)"

Door deze boven in mijn Weider krachtstation te hangen (de latpulley-standaard) lees ik 16 kg voor de hele Thys Revolver. Hoewel een flink gewicht om tot boven je schouders te brengen valt me dat nog reuze mee. 

De tas weeg ik dan ook niet mee. Maar wel de 70mm trommelrem (voor), een side-pull velgrem achter (die ik beter remmend heb gekregen door een minder gebruikt exemplaar te monteren) en de aluminium CVT-snek die nogal zwaarder is dan een nylon...


Wel heb ik precies een week terug het elastiek tussen de spaken doen belanden. Ik reed naar de bakker met behalve de toptas de banaantassen om lege flessen terug te brengen. Maar ik denk dat te lang doorrijden met een uitgerekt elastiek de werkelijke oorzaak was.
Het wiel blokkeerde hierdoor volledig omdat het vrijwiel door het elastiek aan de naaf gesnoerd werd.
Ik kon het dyneema los krijgen door bij de snek de gebruikte 8-knoop te ontwarren (!) Het elastiek echter brak praktisch direkt bij mijn poging het uit de naaf te trekken. Ook de haak bleef strak om een spaak zitten.
Derk bood me na een mail vrijwel gelijk hulp aan. 
De alu snek is namelijk niet zo makkelijk los te krijgen als een nylon! Na het probleem een ochtendje op me in te hebben laten werken in Aalsmeer bedacht ik me dat in principe de snek er af zou moeten komen door het tegen de aandrijfrichting in te draaien.
Welnu dat gebeurde niet. Maar wel kwam de snek met enige kracht weer los en vielen de elastiekdelen en de haak zo voor me op de grond!
Na nog wat vissen met een spaak en lucht spuiten met de compressor leek me een verzending van het wiel naar Middelburg eigenlijk niet meer nodig.
Sterk spul die roller-ramp naven die Derk Thijs maakt (: !

zondag 8 december 2013

Deelbare achteras

Voordat ik er mijn verstek-afkortslijper op zette heb ik ik nog een laatste keer de "toch zo goed want originele" Limit as gefotograveerd.


Duidelijk zichtbaar is het weggesleten metaal onder het binnenste lager dat de speling in het wiel veroorzaakte. Hoewel ik een slotbout in de holle as stak om met de kop het uiteinde met linkse draad te beschermen moest ik toch zó veel hamerslagen uitdelen om de lagers er af te krijgen dat dit optrompte.
Het beschadigde schroefdraad vernielde hierna ook nog eens de alu draad in de naaf van het wiel zodat de boot helemaal aan was!
Mijn oplossing was de naaf uit te boren en een expander-constructie toe te passen.

De eerder gelaste "paddestoel" bleek helaas een teleurstelling: Na montage slingerde het tandwiel toch wat. Niet veel, maar zonde om mogelijk andere narigheid te krijgen hierdoor.
Ook hierna zou nog een litanie aan niet goede freewheel-ophangingen volgen ):
Maar nu weet ik hoe ik het maken moet:  

Een BSA bracketcup verlassen aan een stuk rondstaf (2 cm) en dit naar een metaaldraaier brengen. Maar die dan ook zeker machinaal tappen laten indraaien!
Gelukkig vond ik een geïnteresseerde metaaldraaier op de Hornweg, n.b. vlak naast de Plantenveiling :-)
  Die draaide wat ik vroeg.


Ik heb de as nu dus eigenlijk uit 4 delen gemaakt. Waarbij ik bijvoorbeeld het loopvlak van de lagers vervangen kan door alleen een nieuw buisje (15-12mm) van draad te voorzien met de aangeschafte tappen.
Ook kan ik het vrijwiel vervangen zonder de achtervork uit te hoeven bouwen, de moeilijk te bereiken schokbreker los te hoeven maken...Moet ik doorgaan met uiteenzetten?



Natuurlijk had me ook velomobiel.nl wel een nieuwe as kunnen maken (of de oude oplassen en opnieuw afdraaien).
Maar ik wil nu juist GEEN herhaling van het voorgaande (: !
Sterker nog, als er gelijk voor een demontabele freewheel-ophanging was gekozen zou er niet zo ontsierend hoeven zijn gezaagd in de staart van het koetswerk!      

zondag 24 november 2013

Chromo spriet met grote diepgang

Ik voel me beter als ik regelmatig roets. Zeker een keer woon-werk (40 km) per week.
Omdat ik maar niet gebeld werd dat de 2 mm wanddikte klaar was heb ik een 'overbruggingsroets' gemaakt van de voormalige bankdrukfiets. 


Zelfs moeite om het stuur terug te bouwen naar een meer Thys-achtig uiterlijk heb ik niet gedaan dus een foto'tje zet ik er niet bij ;)
Maar gelagerd heb ik dat stuur wel dat was het probleem dus niet. Het blijkt alleen (nu pas!) dat ik een veel te hoge pet op had van de Shimano Nexus 8-speed naaf. Omdat ik hem -kennelijk- nog niet eerder als roets beproefd had.
Als je het tandwiel in de rijrichting draait lijkt het gelijk aan te vatten vanwege de gebruikte sperlagers ('silent clutch'). Doe je hetzelfde maar veel krachtiger, met de voetenslede en de armslagkabel dan blijkt er toch een akelig stuk 'kaalslag' op te treden voor de aandrijving werkelijk aangrijpt. Niet prettig!
Hoewel het schakelgemak van de N. 8 best geprezen mag worden is hij ver inferieur aan de Thys-systemen (en de eenvoudige Shimano Silent Clutch van de pré-CVT's).
Waarschijnlijk komt dit omdat er in een versnellingsnaaf meerdere nokken, in dit geval sperlagers, worden gebruikt maar pas na elkaar worden geactiveerd. Derk's Roller-ramp is maar éen groot sperlager dus werkt dat veel beter.
Desalniettemin heb ik op de mindere roeifiets, met de 'Red-band'-naaf donderdag de rechtse tappen terug geroeid naar Hillegom. Ondanks de lage snelheid ipv rechtstreeks terug naar huis een prachtige rit langs de Westeinderplassen!
Door Nieuw-Vennep waar mijn roemruchte Flevobike Alleweder gebouwd werd naar Hillegom. Waar een mevrouw een deur met postpakketten er voor (en een briefje op de deur met het verzoek om dat te doen) open deed. Die er van overtuigd leek dat "Ik mijn geld wel terug zou willen hebben zeker?".
Het kostte me wat moeite haar uit te leggen dat ik niets kwam opeisen maar juist iets terug kwam brengen. Waarvoor ik niet betaald had. "Eerlijk duurt het langst toch" ?

Vrijdag bij het AluminiumCentrum bleek dan -tot mijn opluchting- dat er na 3 weken  weliswaar niet gebeld was maar wel de flensplaat al weer keurig gelast. De neus nog niet omdat ze ondanks (of dankzij) mijn vele aanwijzingen met viltstift de richting van het buisje niet zeker wisten. Zó dus heren ;)

Terwijl ik weer naar de schildpadden keek in de receptieruimte werd dat alsnog vlotjes gedaan!
Dit is de in-totaal vierde keer dat ACA keurig recht een rvs-spriet last. De zwaarste tot nog toe met z'n 2 mm loopvlak (alles op de foto al 2 kg en 850 gram) maar ook de goedkoopste!
Het lassen? 20 euro...

De m8 ophangbouten der geleidewielen bevestig ik met een 'zelfontwikkeld' systeem. Zonder lassen noch solderen.
Ik gebruik inslagmoeren (voor hout) uit de ijzerwinkel waar ik de scherpe puntjes van af slijp. Omdat die dingetjes wat taps lopen zetten ze zich prima vast en een m10 boorgat. Het armslagkabel-geleidewiel is zwaarder belast dan die van het retourelastiek. Daarom krijgt die eerste van mij zo'n gevleugelde inslagmoer aan weerskanten. In het buisje maar éen waarvan ik de vleugeltjes heb mee gebogen in de ronding van het buisje. De overstaande zijde heb ik dan m8 geboord en de draadeind eenvoudig door gestoken (vastgezet met een borgmoer).


De las aan de voorkant blijft mooi achter het geleidewiel en deze manier is ook geschikt om bijvoorbeeld snel een boegspriet in te korten (me destijds aangeraden door Derk Thijs zelf :-) !
De fiets rijdt weer prima en mijn personenweegschaal geeft 15 kg op. Maar dat lijkt me geen nauwkeurige meting en ik denk dat ik met de trommelrem en de panzerfaust vooraan toch beter niet te water kan raken :)

zondag 17 november 2013

De nieuwe paddestoel

Tot mijn opluchting ontving ik vrijdag toch nog onverwachts de linkse M12 tappen. De bons van MZS had ik weliswaar aan een 06-lijn gekregen en sprak van "geen probleem om ze om te ruilen" maar zijn idee om ze terug te sturen (voor mijn rekening) zag ik nu niet echt zitten...
Toen daarna op mijn emails om tot een ruil te komen in Hillegom (vrij dicht bij Aalsmeer) geen antwoord kwam had ik er een hard hoofd in. Ook al omdat op een forum staat dat dit bedrijf vaker van dit soort 'vergissingen' maakt. Een veel verkochte rechtse tapset is natuurlijk veel goedkoper dan een linkse.
Van de week zal ik de -ongebruikte- rechtse even gaan langsfietsen in Hillegom.
Omdat het eerder voor dit doel bedoelde precisiebuisje door zijn dunwandigheid wat speling vertoont op het draadeind heb ik een ander buisje gebruikt van de Metaalwinkel uit Z.O. Dat buisje 15 is 1,5 mm dik.
Daarin heb ik met 2 tappen uit het nieuwe setje (de eerste valt er gewoon door heen) een goed gecentreerde linkse draad kunnen maken waarop ik mooi de aslagers kwijt kan.
Veel rechter dan ik tappen kan met een enkele (rechtse) tap uit het setje van de Lidl, zoals ik eerder gepoogd had.

Met behulp van een neuspijp en conische uitvuldeeltjes heb ik een lasmal geknutseld. Om het linkse draadeind recht door de BSA-cups te richten.


In m'n schuurtje laste ik de l. moer aan de rechter bracketcup waar ik van binnenaf het freewheel op kan draaien.

Ik denk dat ik het daar voor vandaag even bij laat want ik heb met de bankdrukfiets mijn rechter schouder geforceerd. Het is me nu duidelijk dat dat de oorzaak van de peesontsteking in de rechterschouder ook eerder geweest moet zijn...Mogelijk begin ik te oud te worden voor dergelijke trainingsmethodes. Hoewel ik daar met mijn krachtstation geen last van heb gelukkig.
Niet prettig evenwel dat ik moet toegeven dat mijn uitvinding toch niet zo gezond is als ik dacht.
Anderzijds was dit al de fiets met het laagste rendement en kan het frame mooi dienst doen als reserve-roeifiets.
Want de spriet van 2mm RVS tbv de Revolver ligt nu al 2 weken bij het AluminiumCentrum te wachten om Tig-gelast te worden...

donderdag 14 november 2013

auto dynamo stuk (Nou en ?!)

Waar velen graag een duit in het zakje doen ben ik, onder andere vanwege tijdgebrek, juist mee uitgescheden: het ligfietsforum. Ik beweerde al dat je van het rijden op een motorfiets (mijn Honda 250T) aardig wat opsteekt over aerodynamica. 
Zo kon ik door het aanbrengen van een kuip met een ruitje duidelijk voelen dat mijn kleding door het vacuüm dat er bij 80+ ontstond naar voren, in de rijrichting werd gezogen.
Vanmorgen heb ik door een defect aan de auto een andere eigenschap 'ontdekt' die erg vergelijkbaar is met de toestand die tijdens regen het vizier (met een Z) van de velomobiel in z'n greep houdt.
Het beloofde vandaag nogal te gaan regenen en ik moest nog een grote plant meenemen uit Aalsmeer. Dus had ik mijn wekelijkse auto w-w ritje voor vandaag gepland.  Die gaat helaas niet heelhuids mee in een banaan-tas (:
Starten ging prima vanmorgen maar aan het begin van de Legmeerdijk viel de elektra uit en kon de startmotor niet meer aangesproken worden. Er leek nauwelijks nog genoeg prik in de accu om de noodverlichting te ontsteken.
Een vrouwelijke collega, Astrid, zag dit en aangezien die veel rustiger een situatie overzien en goed reageren in ongewone omstandigheden n.m.m. bood ze me direct hulp aan. We duwden de 4x4 (in z'n vrijstand uiteraard) van de weg af naar het terrein van een nabijgelegen benzinestation (Loogman).
Daarvandaan kon ik met haar meerijden naar het werk zodat we beiden nauwelijks later aankwamen.
Met een vriendelijke uitzendkracht (die ik aan een bij mij overtollige plafondventilator heb geholpen) kon ik na het werk terug rijden naar de auto. Terwijl ik de ANWB al opgebeld had.
Deze verscheen na een redelijke tijd en deed waar ze zo goed in zijn: Een juiste diagnose stellen. Hoewel het me nooit eerder zelf gebeurde was ik idd aan de beurt voor een kapotte dynamo.
De man laadde mijn accu op en zo kon ik thuis komen. Edoch zonder de verlichting of wat ook aan te spreken (alleen richting-, remlicht en af en toe de ruitenwisser).
Door de regen tegen de ruiten koelden deze echter behoorlijk af. Ik probeerde dat te compenseren door de interne radiator helemaal open te zetten. Maar omdat ik de elektrische ventilator daar -uit vrees dat daar de accu teveel leeg door zou geraken- niet bij aanzetten kon was dat toch onvoldoende!  

Hoewel ik me niet eens inspande, zoals je doet in een velomobiel, kwam er van mij en mijn opdrogend regenpak toch zoveel waterdamp vrij dat de zijruiten en zelfs een flink deel van de voorruit besloeg en me het zicht gevaarlijk ontnam. Continu moest ik bij wissen van binnenuit!
Omdat ik gelijk moest denken aan Quezzzt's plannen tot het maken van een glazen vizier...


zaterdag 9 november 2013

problemen met internethandel


Om de achterwielophanging voor de Limit zo goed mogelijk demontabel te houden heb ik toch mijn zinnen gezet op een as met linkse schroefdraad. Ik kocht daarom linksdraaiend draadeind met 4 bijbehorende moeren bij de Metaalreus. 

Dat kreeg ik vrij snel en zonder problemen geleverd.
Als bevestigingskern voor het freewheel wil ik een BSA-bracketcup gebruiken en die aan een van de linksdraaiende M12 moeren lassen. Voor de lagers komt er een buisje 15 over het draad heen.
Omdat de moeren op zeker wat zullen krimpen na de verhitting bij het lassen heb ik de Metaalreus gemaild of ze me geen linksdraaiende taps kunnen verkopen.
Dat kunnen ze niet maar geen nood leek het. Ik vond de site van MZS die ze ogenschijnlijk in vele maten en met verschillende draden aanbiedt. 
Ook als je op de maat 12x1.75 klikt (van mijn draadeind) staat daar nog een keer expliciet vermeld "linkse draad".
Na een week kreeg ik ze vrijdag dan binnen...Met RECHTSE draad!
Wie meent dat ik me "dan maar niet in moet laten met iedere aanbieder die ik opduikel op het internet" moet ik dan het laatste geval voorleggen.
Ik betaal Bob V. uit Zwolle voor twee "Primo balence" 406 velgen die hij in een advertentie op Ligfiets.net (waar hij redactionele bevoegdheden geniet) te koop aan biedt. Dertig euro plus de door hem gemailde E6,75 porto voor het opsturen. Al op 22 Oktober.
Om ze vervolgens niet te ontvangen. Met als enig sporadisch reageren op mijn aandringen hier op "dat hij niet iedere dag zijn email checkt".
 Omdat ook de advertentie op ligfietsplaza gewoon blijft staan besluit ik afgelopen dinsdag (5 November) middels een advertentie anderen te waarschuwen niet met de persoon te gaan handelen.
Eindelijk lijkt er nu iets te gebeuren. Mijn advertentie wordt verwijderd maar ook het aanbod van de velgen. 
B.V. reageert verbolgen "dat hij immers geen geld ontvangen heeft voor het inpakken in een kartonnen doos". Alsof hij daar ooit om gevraagd heeft toen hij zijn rekeningnummer doormailde!
Uiteraard heb ik hem niet nóg meer geld overgemaakt en op mijn aandringen is eindelijk gisteren het geld teruggestort.

Gefeliciteerd Bob met je b.m.w. eerste geslaagde actie op het gebied van internet-handelen!

zondag 3 november 2013

RVS plooi-spriet !

Ik blog natuurlijk liever over goed gelukte zelfbouwavonturen. Maar de van rechthoekig 1,5 mm dun gefabriceerde inox kokerprofiel gemaakte roetsspriet tbv de Thys 222 Revolver heeft er al anderhalve week geleden de brui aan gegeven. 


Dat heeft op zich geen enkel gevaar opgeleverd, maar in het kader van de informatie-uitwisseling toch hoog tijd om daar 'ns over te berichten!
Ik heb er al met al maar een paar weken op geroetst. Hoofdzakelijk woon-werk. Maar dan nog is dit een dure hobby op deze manier...
Dat er vooral bovenop en aan de linkerkant al snel voelbare 'verdiepingen' over de spriet ontstonden waar ik me zorgen over maakte dat heb ik een enkeling al tijdens het laatste EK ingefluisterd...
Vorige week woensdag op de terugweg was dit -na aanvankelijk heerlijk te kunnen hebben roetsen- in een hoorbaar geluid getransformeerd en ernstige 'slijtage' ontstaan door vooral de bovenlagers.
Ik berichtte eerder over de enorme rechtsdraaiende kracht die tijdens de roeislag door de revolverring op de boedgspriet wordt uitgeoefend. Deze blijkt de (n.b. extra brede) lagers als een soort ponsgereedschap te hebben gebruikt!
Na doorslijpen kan ik van slijtage zélf namelijk niet zozeer sporen vinden. Alswel dat eerst het metaal direct onder de lagers naar binnen is gedrukt, waarna zelfs de zijkanten van het rechthoeksmateriaal het begeven hebben en naar binnen zijn getrokken...


Het roestvast staal van de Metaalwinkel is dus kennelijk veel zwakker dan dat ik dacht, ook al is het op basis van  een legering van hoofdzakelijk ijzer, chroom, nikkel


Mogelijk zit in deze variant minder koolstof dan zelfs in gewoon staal?
De dunwandige (1,5 mm dikke) verchroomde spriet die ik van Derk kreeg was weliswaar ook binnen de kortste keren versleten maar boog tenminste niet door...
ik vermoed ik weet het zeker dat ook de vorm van het door Thys gebruikte Ovaal daar de reden voor zal zijn. Zoals al de Romeinen aquaducten bouwden met een hoefijzervormige onderbouwing. Voor de sterkte.





Jammer toch dat er geen roestvrij staal profielen te koop zijn in deze vorm!

Het enige wat ik nog proberen kan is bij het Aluminium Centrum Amsterdam (ACA) een 2 mm dikke rvs spriet laten lassen van -opnieuw- 30x50 mm rechthoekig. Dat is ondanks zijn grotere wanddikte bij hen een stuk goedkoper (13 euro!). Helaas ook 1/4 zwaarder....


zondag 27 oktober 2013

laag-budget expanderverbinding

Mijn speurtocht naar een nieuwe as heeft niet echt iets bemoedigends opgeleverd. 
Gerrit Tempelman "zou bij zijn vader kijken" maar telefonische navraag wijst uit dat dat kennelijk tegen viel.
Ik heb contact gehad met het toeleveringsbedrijf van Sinner die me mailde dat de Mango inwendig 13mm lagers gebruikt ipv de 15 van de limit. Dat gaat dan dus niet passen want de grootste buitendiameter van zulke lagers is maar 32mm en nooit 35 dat ik in de eenzijdige vork heb.
Ze boden wel aan speciaal een as voor me te maken maar een prijsopgave daar van heb ik niet.
Ymte Sijbrandij van velomobiel.nl was zeer expliciet in het stellen dat hij -het bedrijf dan- me zou kunnen helpen. Voor het Mango-systeem heb ik een hele andere achtervork nodig zelfs zei hij. Daar zit ik natuurlijk niet op te wachten!
Maar hij liet blijken een sterke voorkeur te hebben om de oude as te gaan repareren. Omdat zij de linksdraaiende tap en het snijraam hebben.
Daar heb ik een hard hoofd in omdat het wiel al dol draaide (om voor mij op dat moment nog onbegrepen redenen) bij sterk aanzetten vóór ik het wiel er af haalde (ivm de speling op het binnenste lager).
Ik ben veel te bang om een nog kwetsbaarder as en wielnaaf terug te krijgen dan degenen die ik opstuur door revisie. Hoewel ik de door hem geschatte kosten van 80 euro zeer redelijk vind.

De methode die ik zelf beoog is ook niet simpel en berust nog op een onzekerheid maar één van de hobbels is al genomen. Ik heb de aluminium naaf in het wiel bij ACA uit laten boren met een zelf meegenomen 15mm staalboor. Met drie man (inclusief ondergetekende) hielden we het wiel op zijn plaats op de machineklem onder de kolomboor. 
Ik kan daar nu een 15mm gegalvaniseerd stalen precisiepijpje doorheen steken. Dat is door mij aan het uiteinde afgeschuind. Zoals een stuurpen-expander van een racefiets dus.
Het contra-deeltje van hetzelfde materiaal trek ik dan op zijn plaats met een door dat buisje lopend draadeind m12.
Liefst zou ik daarvoor na het lassen door ACA (te dun om goed elektrisch te doen door mij zelf) een linksdraaiend tapeind gebruiken. Dat ik klaar heb liggen en waar ik ook moeren voor heb natuurlijk.
Als het inwendig draadeind bij het lassen aan het uiteinde van een schroefdraad voorziene halve fietsnaaf (tbv het freewheel) niet meer los blijkt te komen zal dit het getoonde rechtsdraaiende ('goedkope') gegalvaniseerde draadeind moeten worden.  

maandag 14 oktober 2013

Limit herrezen uit de as, ik in m'n sas

Ik ontving maar 1 reactie op mijn pogingen tot het vinden van een vervangende as voor de C-Alleweder. Een erg vriendelijke zelfs maar helaas niet bruikbaar. 
De vm heeft namelijk eenzijdige wielophanging. En dan nog met het vrijwiel aan de linkerkant ook. Zodat er ook linkse schroefdraad op de as gesneden en in de naaf getapt is.Om het wiel niet van de as te laten lopen :).
Daarom  heb ik zelf een oplossing bedacht en op het web gevonden.
Het zal waarschijnlijk niet de schoonheidsprijs gaan verdienen maar als het werkt ben ik al lang tevreden. Ook duur hoeft 't niet te worden, 'n paar tientjes.
Linkse snijramen zijn uiterst moeilijk in de handel te vinden en dat geldt ook voor tappen met dezelfde spoed. Niet erg aantrekkelijk om aan te schaffen voor -in principe- eenmalig gebruik.
Maar het vinden van m12 tapeind en bijbehorende linkse moeren viel me minder zwaar. Die heb ik dus besteld bij de Metaalreus en zullen morgen worden verzonden.
Door het overschuiven van een (rvs) buisje 12-15 kan ik dan de lagers 15-35mm blijven gebruiken.

Jij gaat het zien jonge ;)! 

vrijdag 11 oktober 2013

C-Alleweder in zwaar weer


De renovatie van de tussennaaf (met verbeterde tandwielophanging) leek net zo goed te gaan.
Onwrikbaar kunnen precies passende (smalle) vulringen een 28 tands tandwiel met bolkop-inbusboutjes gecentreerd op z'n plaats houden. Goed evenwijdig aan de bijzondere tweeversnellingsnaaf met vrijloop.


Toen de koppen van deze boutjes toch wat tegen de tunnel van de Limit bleken aan te lopen laste ik van m8 rvs-draadeind een soort koploze zadelbuisboutjes. Met de Nicroma electrodes die ik eerder van een collega kreeg.


Deze steken niet uit richting naaf namelijk en vallen precies buiten de halve-maans uitsparingen in de flens. Zodat met 1 sleutel de moeren op- of afgedraaid kunnen worden.
Ook bedacht ik een eenvoudiger (de)montage mogelijkheid om in de toekomst makkelijker een tandwiel te kunnen vervangen. 
Door het gebruik van iets langere m6 boutjes die ik aan de uiteinden met een afbraamschijf afplatte. Op deze manier kan je vanuit de kettingtunnel ze met een (grip)tang vasthouden als je er met een steeksleutel de moertjes op- of af draait (: ! Zónder de draad te beschadigen dat is.
Eigenlijk de methode dus zoals de as van een versnellingsnaaf wordt vastgezet (en daarmee de plaats van het zonne-tandwieltje).
Maar tot zover de foefjes en trucjes binnen de Limit.
Ik  merkte namelijk een vervaarlijke zijdelingse speling op in het achterwiel. Ogenschijnlijk uit het binnenste (en door mij nooit vervangen) lager. Ik heb het namelijk altijd wat riskant gevonden de ingelijmde tussenring tussen de lagers te verwijderen voor vervanging. Wat bij deze uitvoering van de achtervork toch echt nodig is.
Aangezien ik met de onacceptabele as-speling die het achterwiel vertoonde nu echt geen keuze meer had heb ik dat toch gedaan.
Dat leidde tot de eerste onthutsende bevinding: De speling zat niet op het lager zelf maar de asdikte ter hoogte van het binnenste lager  (1) is helemaal ingesleten en afgenomen!
Met een vulring (en een nieuw lager vd zekerheid) heb ik de as iets richting vrijwiel verschoven zodat de speling er tenminste (tijdelijk?) uit was....En alles weer prima leek te draaien.


Helaas is ondanks de voorzichtigheid die door mij bij het uittikken van de as is betracht een uitstulping onstaan (2). Die zowel de linksdraaiende schroefraad op de as als die in de links-getapte aluminium fietsnaaf heeft gekost ):



zaterdag 5 oktober 2013

Basta!

"Basta!" oftewel "genoeg zo!" zoals de Spanjaarden zeggen. Jans artikeltje herinnerde me er nog weer n's aan wat ik door de inbouw van de gemodificeerde versnellingsnaaf terug in de Limit anders weer dreig voor me uit te schuiven: Het koplampje met de 3 penlights monteren op de Cheetah om de weg wat te verlichten.
Dat ik gezien word met mijn Lidl hoofdlampje (die dingen worden iedere keer beter!) op een meter hoogte daar twijfel ik eigenlijk niet aan. Al dat licht ook nog eens reflecterend op mijn fluoriserende 'pech onderweg'-vest en achterlichtje aan de tas...
Maar mijn nieuwe 'verkeersagent-luwe' route om half zes 's ochtends leidt o.a. langs een stuk totaal onverlichte Amsteldijk (vlakbij Café 't Kalfje, waar Rembrandt ooit zat te schilderen).
Het hoofdlampje laat arceringen en borden goed oplichten maar die zijn daar niet. En het is te ver van het wegdek verwijderd om daar een zichtbare bundel op te schrijven...


Ik vond tussen de lompen en oud ijzer een lichtmetalen (niet magnetisch) profiel waarvan ik een klem om het derailleur-excenter van de Cheetah kon afslijpen. Met aan weerskanten een uitsparing er in voor de derailleurklem.


Het fijne van deze constructie is dat ik hem op het werk gelijk met het lampje van de fiets kan nemen. En zo het lampje niet alleen bescherm tegen diefstal maar ook iets minder wind vang op de terugweg.


Ik prefereer het gebruik van dit soort materialen (waarschijnlijk afkomstig van een douche-cabine?) om navolgers af te schudden ;) Liever naakt dan namaak!

vrijdag 4 oktober 2013

3 'verduurzamingen' a.d. roets (of pogingen daartoe)

Behalve de mij onwelgevallige weersomstandigheden gelijk de Zaterdag op het EK waren er dus ook nog steeds een aantal storingen die zich voordeden aan de Revolver. 
Daarom heb ik het aanlopende aluminium (406) voorspatbordje vervangen door hetgeen bij de 438 velg (20x 13/8) hoort, maar dan omgekeerd gemonteerd. Omdat de Thys 222 vorken bovenin bijzonder krap zijn moest ik daarvoor in het kunststof spatbord eerst een paar uitsparingen slijpen.


Eigenlijk niets nieuws dus want deze manier van monteren beschermt gelijk ook de boegspriet tegen opspattend straatvuil en daarin is al menig roeifietser mij voorgegaan...

Dan wil ik wijzen op het dyneema-koordje tussen het opvangrubber en het stuur. Dit zorgt voor een opvang van het stuur bij zijdelingse verdraaiing van het stuur.
Dat neigde voorheen nogal eens met een harde klap op het (aluminium) spatbord te kletteren. Wat het aanlopen tegen de Schwalbe-band natuurlijk ook weer geen goed deed!



Ten slotte heb ik de laatste V-brake vervangen, namelijk die boven het achterwiel. Voor een ouderwetse side-pull velgrem. 
Het fijne van deze velgremmen is dat ze  maar op één centrale plaats aan het frame hangen. Daardoor hebben ze een zelf-centrerend vermogen wat de V-brakes, hoe goed remmend ook, ten ene male missen: Het lijkt wel of die een voorkeur hebben om aan te gaan lopen ): !
Voor wie eraan denkt het na te gaan doen moet ik waarschijnlijk teleurstellen. Dat kan alleen als je net als op mijn roets een aangelast oog aan het frame hebt zitten. Dat is gebeurd om er een 28" achterwiel in te kunnen zetten trouwens.


Van de andere kant kunt u zich troosten want het remvermogen achter is (zelfs met de opponeerbare V-brake remblokjes er in) beroerd. Ik voel een hoop rek op het systeem waarbij de blokjes niet echt grip lijken te krijgen op de velg. Hoewel de blokjes ieg zeker niet meer aanlopen na het remmen...
Gelukkig is de trommelrem in het voorwiel wel een betrouwbare bron van remkracht geworden !



woensdag 18 september 2013

Alu-Centrum verprutst bijna eigen werk

Ik heb Maandag het laswerk tbv de Limit weer opgehaald. Ze hebben het daar druk momenteel kennelijk of de lasser zag tegen de klus op want dat heeft toch een volle week geduurd. Op mijn verzoek zouden ze ook de boutjes verwijderen en de 5 ophanggaten boren. 
Toen ik belde was dat laatste nog niet gebeurd maar "daar kon ik op wachten". Het krioelde er die middag idd van het werkvolk, ook gasten die ik nooit eerder gezien heb daar.


Het laswerk ziet er overtuigend uit maar of het aan de drukte of aan de (ad hoc?) geronselde 'monteurs' lag weet ik niet (ik heb naar de schildpadden zitten kijken in hun receptieruimte terwijl het gebeurde) maar de twee gaten zijn duidelijk uit het midden gelopen bij het boren...


Precies dus waar ik bang voor was dat mezelf zou gebeuren met de boorstandaard op de rand van de flens. En de reden dat ik het nu juist aan hén gevraagd had ): !
Volgens mij hebben ze de naaf niet eens ingeklemd voor er de boor op te zetten, geen kolomboor gebruikt ?!



Ik heb de vijftien euro dan ook contant maar met een minder vriendelijk gezicht voldaan dit keer...
Vind ik het dan niet erger om bijvoorbeeld een rode rembodem in een blauwe Thys te bouwen? -zo vraagt u zich wellicht af....Nee!

Gelukkig bezit het aangelaste tandwiel ook nog uitsparingen voor vulbusjes (12-8mm) om er een tweede tandwiel naast te plaatsen. Dat wordt waarschijnlijk mijn redding.
Ik heb -dus maar weer in Eigen beheer- de naaf tussen de workmate gehangen. De tanden aan twee kanten met bouten en vulringen vastgezet. Mijn antieke maar degelijke Black & Decker boorstandaard vastgebout en nu komt het: Met een 12-8mm vulbusje in een griptang als boorgeleider de gaten redelijk goed gekregen!


Het plan is nu van dezelfde buisssoort 5 evendikke ringetjes te slijpen met de verstekslijper. Dezelfde of minimaal de dikte dat de lassen op het (voormalig) tandwiel liggen. Om de ophangboutjes te ondersteunen / op hun plaats te houden.
De tanden slijp ik natuurlijk weg uiteindelijk maar waren nu nog even handig bij het vastzetten.

Situatie gered!

zaterdag 14 september 2013

Grote namen, kleinzerige Mick

Mede door een grappenmaker die al eerder niet verscheen om de spanzitting van het (gratis!)  Batavus Relax stoeltje op te halen ben ik Vrijdag pas laat met de roeifiets en campingspullen richting Zeeland vertrokken. Voornamelijk omdat ik veel bewondering heb voor Derk Thijs en zijn roeifietsuitvindingen. Zo sterk zelfs dat ik niet kan nalaten alles zélf nog eens over te willen doen :).
Zoals er onlangs nog een stuntman het gewaagd heeft de parachute te gebruiken zoals ooit ontworpen door Leonardo da Vinci!


Maar ook ben ik simpelweg geen kei in het verzamelen van campingspullen en daardoor altijd wat gespannen.
Het laten routeren van de weg naar De Banjaard in Kamperland door de Garmin (met verouderde software) vroeg nog allerlei extra handelingen met een kabeltje naar een pc (die ik verder nooit meer gebruik).  Adresbestanden, wegennet en de kaart van Zeeland eerst gekopieerd worden....Het kostte allemaal tijd.
Had ik toch maar een Tomtom aanvaard als verjaardagscadeau van m'n jongste broertje kortelings!
Het rijden in het pikkedonker vanaf Goeree-Overflakkee in het Noorden van Zeeland durfde ik ook al niet erg hard met de Subaru. De vrij smalle Zuiderzeebruggen over met tegenliggers en  alleen wat reflectiestrookjes als wegmarkering  brrrr.
Het zicht was namelijk verre van goed door de motregen en windvlagen.
Ik was dan ook pas om 21:30 bij camping de Strandjutter naast bungalowpark de Banjaard.
In de regen de Nomad-tent opzetten zorgden voor slapen boven een nat tentzeil en de volgende ochtend een doorweekte regenjas. Ik word te oud voor die dingen...
En dat realiseerde ik me tevens toen vandaag iedereen door een akelige regen en harde zeewind richting Neeltje Jans afroetste. Om mezelf over de streep te trekken heb ik mijn gemodificeerde Eigenfiets.nl roets nog achter in de auto gelegd en richting startplaats gereden. Op een moment dat de regen iets minder leek te worden eruitgehaald en opgestapt. Behalve aanlopende V-brake blokjes achter was ook m'n aluminium (406) spatbord gaan aanlopen.
Samen met de loeiharde windvlagen en steentjes die ik onder m'n banden voelde wegspringen brachten me tot de conclusie dat ik dit niet riskeren moest. Mijn verstand moest gebruiken zodat ik niet wéér met een ziekenwagen van straat gehaald zou hoeven worden.
Wel heb ik gelukkig Derk Thijs ontmoet die begrip had voor mijn beslissing. Daarvoor al heb ik het gehad met hem over de excenters en zijn nieuwe (209) voetenslede.
Deze heeft gewoon dezelfde lagerophangingen als de oude volgens hem, maar is wat makkelijker te monteren.
Net als ik met de conische vulbussen (centers) past Derk eigenlijk dezelfde techniek toe om de slede recht t.o.v. de boeg te krijgen. Alleen zet hij dan de exc. van een der helften in dezelfde stand (die hij eveneens markeert, dat ik met een viltstift doe).
Dan was daar Ymte Sybrandy met het hele gezin.  Die aankondigde zeker een serieuze poging te gaan doen om te gaan winnen, ondanks nog steeds aan iets te lijden dat hem moeilijkheden geeft bij de sprint...
Maar dan ook weer goed leek te begrijpen waarom mijn oude remsegmenten beter remmen dan de nieuwe(re) :).
Ook mijn ogen zijn nu -51 jaar oud- niet meer wat ze geweest zijn. Ik hoop die binnenkort te laten laseren met het geld dat ik me bespaard heb door mijn reparatie-activiteiten, maar dat terzijde. Want ik herkende hem onder de fietshelm eigenlijk pas toen ik vlak bij de service-wagen van Derk heen liep: Oog-in-oog met Bram Moens himself! Hij blijkt ook roets te rijden.
De voormalig wereldkampioen ligfietsen en oprichter van M5. De tijden geduchte tegenstander bij wedstrijden van zowel Derk Thijs als Ymte !
Ik schudde hem spontaan de hand en vroeg hem of het vuurwerk van weleer soms terug zou los gaan barsten ;)?
Maar hij verklaarde tegenwoordig last te hebben van dezelfde kwaal als ik (of 1 daar van althans). Ik gaf hem de tip die ik op het werk toe pas. Het dragen van een powerliftings-riem onder mijn werkbroek. Die ik dan over de onderste wervels gedrukt houd met de broekriem door die werkbroek.
Bram bleek opvallend goed op de hoogte van de techniek van (kantelende) velomobielen en de Noomad-voorvork uit Baskenland. Zeker voor iemand met scepsis tegen velomobielen in het algemeen ;)

Maar ook niet vreemd natuurlijk voor iemand die uiteindelijk begón met het bouwen van trikes dat hij het nodige weet van het Ackermann-principe...

donderdag 12 september 2013

'Hoge snelheidsfietspad' weinig nieuws onder de zon



Gezellig was het wel met alle ‘Schipholjongens’/ Stradaboys uit Almere, Erwin G., Theo vd B., Beaubleu. Theo van Goor in zijn Quest met racekap en Frans (met witte Quest, uit Almere geloof ik). En stevige hulp uit Noord-Holland idvv  Purmerender Rob Hebbes, snel als de brandweer, zelfs zónder schuimkap .  
Maar meer dan wat extra groene bordjes toegevoegd ad bordjes vd Wielrijdersbond zie ik eigenlijk niet in het met veel poeha & pers gebrachte “Hogesnelheids E-fietspad” van burgemeester Jorritsma.
Toen VeloTheo haar voorbereide toespraakje voor het Flevoziekenhuis dan ook onderbrak met een kritische vraag omtrent de haakse bochten bij de spoorlijn (dat vroeger recht liep en nu erg Quest-onvriendelijk is geworden) bleek zij niet eens op de hoogte van wanneer, waar en hoe…
Dat de velomobielen probeerden de elektrisch aangedreven scooters en fietsen voor te blijven kon ik ze moeilijk euvel duiden maar deed mij wel in de achterhoede belanden met de Cheetah ligfiets.
Gelukkig deed de nieuwe vriendin van Theo vd B. ook mee op een (elektrisch ondersteunde) Kettwiesel . Zij reden iets langzamer. En toen haakte daar ineens Elly ook nog aan in haar Quest met minivizier.  Die ons op het fietspad had staan opwachten. Om beurten reed zij voor, dan weer ik. Prettig, omdat ik toch steeds vreesde een groen bordje te zullen missen. Zij kent de route beter.

Werkelijk sportief vond ik een jongeman, “Jonathan”, met lang haar die, vooral in het begin, rechtop tegen de wind heel goed snelheid wist te maken. Hij bleek bij aankomst bij het AMC in Zuidoost dan ook erg geïnteresseerd in ligfietsen: jong talent J?

Toch zaten ook in ons traject een aantal oversteekplaatsen met stoplichten. En, zoals al gememoreerd, zijn lang niet alle bochten even overzichtelijk en vloeiend. Dus hoezo hogesnelheids- ?

Terwijl de werknemers van onze nationale luchthaven doorreden naar Schiphol (vermoed ik) stonden wij vrije geesten op het eindpunt nog wat na te delibereren.


Dat de tweetakt-scooters zonder katalysator of roetfilter dringend eens aangepakt zouden moeten worden…
Maar daar is politiek natuurlijk méér lef voor nodig.

Een oplaadpaal ergens halverwege met zonnepanelen, dat wel…

Maar is dat niet JUIST iets wat de snelheid weer ernstig onderuit zou halen met je elektrische ondersteuning? ;) 







vrijdag 6 september 2013

Betere vijfpuntsophanging / Ode aan Euclides


Ik beschik in de Limit over unieke schakeleigenschappen. Die voor goed geld niet te koop zijn in de velomobielwereld. Weliswaar kan voor de inbouw van een versnellingsnaaf gekozen worden maar daar krijgt men de hogere transmissieverliezen er gratis bij...

Dankzij een aangepaste tussennaaf met vrijstand kan ik werkelijk voor andere kettingtandwielverhoudingen kiezen met het (totaal rond de honderd kilo wegende) voertuig in stilstand.

Jammer genoeg is de oude Sachs drie-versnellingsnaaf niet uitgerust met de ophangingsmogelijkheid voor een tandwiel aan een der flenzen. Een 3x7 naaf van Sram (welke Sachs heeft overgenomen) die ik later kocht heeft dit wel, voor de bevestiging van een schijfrem. Daarvan is het binnenwerk helaas dusdanig veranderd door de Amerikanen dat ik er dezelfde truc niet mee uithalen kan.

Die zou goed van pas gekomen zijn omdat de handgemaakte ophanging aan de spaakgaten toch niet echt zuiver genoeg blijkt. Snelslijtende tandwielen lijken daar me een goede aanwijzing voor.
Ik heb daarom een andere, rigoureuze. methode bedacht. Een van de  –versleten- tandwielen met m3 boutjes en sluitringetjes rond de flens geklemd om alles te centreren. De onderdelen verwijderd en het Aluminiumcentrum gevraagd de alu-legeringen aan elkaar te lassen. Als ik na het lassen de boutjes verwijder hoef ik dan in principe alleen de vijf gaten nog door de flens te boren. 
Garantie dat dat gaat lukken heb ik niet want naaf en tandwiel zijn niet van zuiver aluminium. Maar ik heb met de rvs boegsprieten heel goede ervaringen opgedaan met het Aluminiumcentrum. Ze gaan behoedzaam om met de werkstukken, anders had ik dat aan de loopvlakken vh anderhalve millimeter dunne materiaal gelijk gemerkt!


Dit lijkt me een eenvoudiger en waarschijnlijk doeltreffender  methode om aan een vijfpuntsophanging te komen voor het 30 tands tussentandwiel (tbv de secundaire ketting naar het vrijwiel) dan zelf te gaan boren.
Wel ben ik er nog in geslaagd op mijn bijna 25 jaar oude GAWALO-tekenbordje de vijf punten met gelijke afstanden tot het midden en tot elkaar te construeren.  Met passer en lineaal dus.
Zoals Euclides al deed 300 jaar voor christus in de bibliotheek van Alexandrië: een pentagon.





Veel bronnen van deze op perkament geschreven wijsheden en kennis zouden later door de christenen worden vernield en verbrand bij de plundering van de bibliotheek.
Zelfs dat de aarde rond was werd door hen niet langer geloofd. En filosofie zowel als wetenschap werden als “zondig” beschouwd om zelfs maar over na te denken.
Zoals zij en andere religies heden ten dagen nog steeds het bestaan van bijvoorbeeld dinosauriërs ontkennen, de tomeloze uitstoot van CO2 goedpraten, bevolkingsgroei stimuleren en het broeikaseffect bagatelliseren.
Feitelijk is er sinds die tijd dus weinig veranderd ten goede.

zaterdag 31 augustus 2013

Gebruikte remsegmenten remmen beter


Vanwege het aanhoudende mooie weer en de komende  EK-roeifietsen heeft de Thys Revolver prioriteit op mijn ‘te doen’-lijstje. Daar een Engels label voor te gebruiken
helpt natuurlijk niet.
 De vertikale speling  die Donderdag optrad heb ik er nu naar alle waarschijnlijkheid uit gekregen.


Door als onderste lagerbout  weer de Thys-ID m8 te gebruiken. Maar het lager dan niet 28mm, niet 30 groot maar wel 32mm ! Benodigd voor de lagere RVS-spriet. Nadeel is dat die wat zwaarder is.
Maar gezien de grootte van de kracht die er kennelijk via de revolverring op komt kan het loopvlak van een volle centimeter natuurlijk weer geen kwaad!


Met het gebruik van de (snellere) Thys-voorvork liep ik onvermijdelijk wel weer tegen het nadeel van de oude configuratie aan: Het slechte remvermogen.  Hoewel de ingespaakte 70mm SA Elite-naaf me van aanlopende remblokjes tegen de velg verlost had viel het remvermogen me bitter tegen!
Ook ontvetten en opschuren mochten niet baten helaas.
Ik heb daarom overwogen een nieuw 438 wiel te gaan spaken (met 36 spaaks velg namelijk) met rollerbrake. Maar besloot eerst nog één ding te proberen dat minder werk oplevert: Vervanging van de rembodem. Van eveneens tweedehands oorsprong.

Dit nu blijkt een gouden greep te zijn. En nog opmerkelijker misschien: Terwijl het rode ding verder bijna versleten segmenten bevat!


Ik heb daarom overwogen een nieuw onderwerp in te voeren ‘Onverklaarbare Fenomenen’.
Maar nu ik er over na denk begrijp ik het wel. De eerder gebruikte rembodem, van verder precies hetzelfde fabrikaat, heeft een veel grotere kracht nodig om de hefboom te laten kantelen!
Terwijl bij de oudere remsegmenten de lichting al is ingezet (zonder dat de segmenten de trommel nog raken). M.a.w. de benodigde kracht van de remkabel  verloopt allerminst lineair.  


Die sponzige respons van de remkabel op de korte-slag bar-end remgreep kon ik dan ook heel duidelijk voelen maar is nu weg!
Dat ik het ongetwijfeld ook met Jagwire remkabel had kunnen oplossen daar twijfel ik niet aan. Maar al mijn zoekinspanningen in A’dam naar die (of vergelijkbare) kabels stuiten op onwetendheid of verkooppraatjes bij de middenstand. Voor hun eigen meuk (: !