Bij het verruilen van de tussenas-cassette voor de gemodificeerde dualdrive-naaf in de Limit moest ik met 7 ipv 8 kransjes genoegen nemen. Geen ramp want ik heb nu de mogelijkheid 30% lichter te schakelen op de naaf en, zelfs vanuit stilstand, de tandwielen te 'resetten'.
Ik koos ervoor het kleinste tandwieltje af te laten vallen. Hoe kleiner het gebruikte tandwiel hoe groter het transmissieverlies uiteindelijk en hoe sneller de slijtage ervan en van de ketting.
Ik kan dit ook duidelijk merken bij het rijden: Met het grootste voortandwiel trapt het lichtst. Maar ik kom nu wel wat verzet te kort...
Het genoemde voortandwiel is dan ook maar 48 tands. Een gemiste kans zou ik zeggen...
Iets meer 'standaard' als een 52 tands racetandwiel is nauwelijks te bedenken. Maar dan moet die wel een 5-punts ('Shimano') ophanging met 130mm cirkel hebben. Maar ook hier wijkt de
Limit ophanging weer af met een 5-punt ster van 110mm!
Vier tandjes verschil klinkt misschien niet indrukwekkend maar als je ze op elkaar legt zoals ik op de foto deed zie je het dus. En ook het verschil in bevestiging.
110 Is een mountainbike-maat waar bijna geen 52 tands voor gemaakt worden. Die zijn dus duur en je moet daarbij al gauw portokosten dokken.
Ik heb de oplossing daarvoor gevonden op Marktplaats: Een aluminium tandwiel met wat meer 'vlees'(46 tands)met dubbele boringen zodat ik hier gewoon m'n 52t-130mm op monteren kan.
Daardoor was ik voor 12,50Euro (+ boutjes!) klaar en ik kon 'm met de trike in de van Woustraat ophalen!
Waar de bewoners het met nog minder ruimte tussen voordeur en de trap moeten doen dan ik in de nabijgelegen Kuipersstraat had trouwens. Je zou er nog niet eens een gewone fiets neer kunnen zetten. Dus
"Hoe zou het nu kunnen dat de ligfiets toch nog steeds niet echt doorbreekt" hé ? :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten