En hoe slaat een krakkemikkige fitness-ligfietser zich door de winter?Maandag j.l. daarop ben ik ondanks de beschreven schouderklachten met de Thys revolver naar het werk geweest.
Omdat het dit weekend vorst- en neerslagvrij was kon ik na een veel te lange onderbreking nmm weer eens met de bankdrukfiets 40 km afleggen; Dat voelt gelijk weer heel anders aan!
Dat was erg koud maar de weg was tenminste nog schoon. Ik was Amsterdam nog niet eens uit of m’n achterremkabel was vastgevroren!
Ik heb de fiets wel in een droge schuur staan achter het huis. Om hem te pakken moet ik door het huis en mogelijk bevatte de keuken meer vocht van het koffie zetten?
Dat vocht is dan misschien zo in de kabel terechtgekomen en gaan kristaliseren.
Ook was m’n rechterhand niet warm genoeg geschoeid. Alleen voor m’n linkerhand had ik een want en dat maakt een heel groot verschil!
Er was eigenlijk maar 1 manier om bevriezing te voorkomen en dat was door het ‘aanklikken’ van de handenwarmer. Die ik van te voren in heet water vloeibaar had gemaakt. Ja de inhoud ja.
Ik was nauwelijks het veilinggebouw in en voilá m’n achterrem deed ’t weer!
Natuurlijk kun je meer remvermogen halen uit je voorrem dan uit de achter- maar ik had juist ’t plan opgevat om ’t voorwiel rond een (SA) trommelrem te gaan spaken!
Toch nog maar even mee wachten dan, don’t change a winning team en if it ain’t broken…
De fietsbroeken van de Lidle zijn best warm, zeker met een nauw-gepijpte trainingsbroek eroverheen. Alleen sluiten ze volkomen af! Of ik nu uit de FAW stap of van ’n ligger, iedere keer ben ik volkomen nat van m’n eigen transpiratie…Niet fris dus! Gelukkig kan ik op ’t werk douchen maar…
En hoe komt het nu over op je -minder sportieve- chef als je ondanks gezondheidsklachten ‘smorgens roeiend naar het fietsenhok oversteekt?
Ik zag de ‘blauwjassen’ geregeld babbelend mijn kant op kijken de eerste dagen…
Nu ik weer wat meer op ‘speaking terms’ ben aangeland (ook omdat ’t werk weer goed gaat)heb ik proberen uit te leggen dat fitness met kleine gewichtjes de ‘spiepien’ in de nek goed leek te doen. Zoals ik in ’t verleden vaker ontdekte dat dit dat deed.
Ik ben nu eenmaal niet van plan me te richten naar wat de publieke opinie met me voor- en in petto heeft (met alle respect) !
Uiteindelijk offer ik de Oliebollentocht ook nog op voor die gasten…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten