maandag 27 september 2010

Trías Política

Zodra ik in de gaten kreeg dat de ‘servicedag’ van de wooningbouwvereniging niet vandaag maar pas morgen zou zijn kon ik de Alleweder nog even op z’n kant gooien…
Bleek dus gelijk al dat ondanks de prachtige obade aan de duct tape van Quemo (zie 'comments') dat dit al na één ritje weer losgekomen was!
Ook niet echt verwonderlijk natuurlijk over zoveel aan elkaar gepopte delen met als enige gemene deler ’n oxide laag!
Mijn popnagelactie heeft wel gehouden.
Omdat de gedachte dat de doorgezakte onderkant goed verband kan houden met het gat in de wielkast –bovenin zit de rechterschokbreker vast- heb ik me eerst gericht op versterking van de romp-integriteit.
Ik heb niet zoveel vertrouwen meer in het aan elkaar hangen van plaatjes. Maar bovenin de rechterkokerbalk is door C.S. ooit al ’n vrij dikke verstevigingsplaat aangebracht wat ik later eigenlijk aan de onderkant herhaalde.

Die platen heb ik met elkaar verbonden door een bout M6 met borgmoer (of zo). Versterking 2 dus eigenlijk.

Tenslotte maakte ik van dun maleable een inzetstuk voor de zijkanten en onderkant dat ik na goed Allewedergebruik vóór het poppen in de kit zette. Zei het polymerenkit ipv de destijds gebruikelijke ‘siliconenkit’. Dat hecht zeker beter(Versterking/afwerking nr. 3).

Al met al ondanks geen inkomsten van werk vandaag toch wat ‘gouden uurtjes’ gedraaid.
Daar zelfs een 2’hands kunstofmodel nog wel enkele duzenden meer zou kosten!

Wat mij betreft ook leuker dan saai en monotoon werk voor de baas. Waar ik eigenlijk alleen heenga vanwege de fietstochtjes!

zondag 26 september 2010

MacDonald's weert velomobielen

Hoewel mijn voorkeur uitgaat naar een Turkse Pizza of een Vietnamees pasteitje op de Dappermarkt wil ik ook nog wel n’s een (duurder) patatje eten tussendoor. Mijn lijn kan dat hebben.
Omdat de friet bij MacDonalds nog eens extra aan de prijs is en je daarvoor ook je velomobiel uitmoet besloot ik vandaag –als eerder gedaan met m’n trike- de Mac-drive toegang te gebruiken bij de MacDonald’s in Purmerend.


Ik heb dat met de JE-trike tot enkele weken geleden ook al twee keer gedaan aan de Sparklerweg en werd daar vriendelijk en vlot geholpen.
Zoniet langs het Noordhollands-Kanaal in Purmerend vandaag.
Hoewel er achter mij geen auto’s aankwamen (om 13:30u.)kreeg ik van het meisje achter ’t loket ’n nogal vreemde mededeling: “Dat kan pas na elven…” .
Omdat ik de automobilist voor me net zag afrekenen wees ik haar daarop en gaf ze toe dat ze “Geen fietsers mag helpen maar dat ik naarbinnen moet”.

Als mijn geld kennelijk zoveel minder waard is dan dat van een automobilist dat het bij hen alleen geaccepteerd wordt na het innemen van een plaats in de hun bekende lange wachtrijen is voor mij de lol er af.Ik besloot dan ook het voor mij nog redelijk bekende stadje verder in te rijden ipv door naar Purmerland.
Daar vond ik een Febo, zonder drive in trouwens maar ook zonder wachtrijen.
Het politieburo bleek verplaatst en bevind zich nu naast het Waterlandziekenhuis.
Volgens mij was ik namelijk niet gelijkwaardig behandeld en dat mag volgens mij juridisch niet.
Een Purmerendse Baron-rijder die ik tegenkwam en mij uitlegde hoe ik bij ’t voorbijgereden buro moest komen vond mijn idee van “aangifte van discriminatie” leuk, maar gaf me weinig kans…

Dat bleek ook zo te zijn want de vriendelijke agent had al eerder een soortgelijke klacht van een scooterrijder gehad.
Maar MacDonald’s is kennelijk gemachtigd tot het uitschrijven van z’n eigen ‘huisregels’. Motoren mogen bijvoorbeeld wél vd MacDrive gebruik maken volgens hen maar scooterrijders en fietsers weer niet…



Ik dankte hem in ieder geval voor de toelichting maar blijf het ongelijke behandeling vinden!
Voor mij geen Mac meer dus.

Thuis een boterham smeren is natuurlijk ook veel gezonder!

zaterdag 25 september 2010

Wat men meestal niet te zien krijgt...

Een nader onderzoek naar een lekage bij de rechterwielkast bracht -zoals wel vaker het geval is bij de FAW- nog meer ellende aan het licht...

Van binnenuit lijkt er carrosseriemetaal opgelost te zijn. Zo iets als me in het verleden met de velgen gebeurde toen daar de nippels doorheen getrokken werden.
Vanaf de onderkant wordt zichtbaar dat het waarschijnlijk een aanrijding is geweest waarvan de schade door de vorige eigenaar (en bouwer) al provisorisch met siliconenkit is dichtgeblubberd...

Dan blijkt dat aan de kettingkant ook een alu verstevigingprofiel is doorgescheurd.

Omdat de m5 ophangboutjes meedraaien is het loshalen niet meer mogelijk. De koppen zitten namelijk aan de binnenkant van de sandwichbodem.





Ik besluit een breder profiel pas te maken over het oude en dat met griptangetjes (Lidl)met kracht over de kleinere gescheurde te spannen.
Hierna kan ik de 4mm popnagels aanbrengen.









Tenslotte verstevig ik de versterkings L-profiel nog een keer door er strip in te poppen en slijp de haakse hoeken wat bij.




Het gat in de wielkast (waar het allemaal om begonnen was) maak ik vrij van de kit met een staalborstel en sluit ik voorlopig maar even af met ducktape.

Ook dit is "een plaatje" maar een ander soort dan waar Erwin naar verwijst...



Tot ik weer moed verzameld heb !

maandag 20 september 2010

Roets-EK

Eindelijk ook eens aanwezig bij de roeifiets-EK te Neeltje-Jans bij Middelburg, Zeeland. Home van 2 legendarische ligfiets-godfathers: Derk Thijs en Bram Moens.

Ooit ben ik wezen kamperen op Goeree-Overflakee met 2 zelfbouwligfietsen van me, een vriendinnetje en ik.
Maar spullen hoefden er dan ook niet mee want we logeerden op die camping. Dat was nu heel anders!
Om te beginnen ben ik dat meisje ergens kwijtgeraakt in Groningen waar ze iets ging studeren met haar altviool.
Kamperland ligt nog Zuidelijker dan G-O zo kan ik u berichten en zo ook Residénce de Banjaard, een soort Nieuwbouwwijk voor goed gesalarieerde toeristen.
Leuk voor families misschien maar ik prefereer een camping (de Strandjutter) waar ik voor 40 euri minder zelfs een electra-aansluiting had voor m’n luxe-verwarmde deken en volledige privacy (achter een kippenhok).
Met tussen de kippen en mij zelfs struiken waar ik zo de rijpe bramen en bessen uit kon plukken.
Aan de overkant maar op flinke afstand (in de zon) nog 2 heren roetsers. Eén familie van Derk himself, de ander een werkelijk fanatieke racer (nummer 7 vd sprinters zelfs meen ik). Verderop op de camping nog een bekende,
Dat betekent dat de andere 113 deelnemers in de chalets verbleven moeten hebben!

Maar zelfs op de Strandjutter was ik dan weer degene met de kleinste auto, m’n groene Fiat Panda.
Terwijl ik daarin maar liefst twee 222’s vervoerde. Die moest ik dan ook wel helemaal ontmantelen: boegspriet eraf en wielen eruit.
Voor de bankdrukfiets had ik me die moeite kunnen besparen. Ondanks dat daar wel wat belangstelling voor was…Ik had de boegspriet geleidebuis in de tuin laten liggen! De bovenste buis zogezegd.
Ook wat andere kleinigheden had ik over ’t hoofd gezien zoals een tandenborstel, radio’tje maar ook de miraculeuze ‘Curcuma’ capsules zodat ik na de eerste dag (van Za- op Zondag) verging van de pijn in m’n voet.
Dat werd dus bierflesje nummer 2 ja, maar het hielp eigenlijk weinig…
Dan ben ik momenteel bijzonder slecht te spreken over de Speedplay pedalen want de ‘Zero’s’ lieten me de start van de tourtocht missen (7 minuten te laat) omdat ik 7 schroefjes los en weer vast moest maken vanwege loszittende schoenplaatsystemen.
De ‘Frogs’(ATB’s) wilden in Amsterdam al niet meer vast blijven zitten en besloot ik toch maar weer te vervangen door de oude SPD’s (vd Benchpressbike).
Het materiaal deugde dus niet, m’n gezondheid was verre van goed en ook de Zondag ging er weer van alles mis voor ondergetekende. Anderen leken daar geen last van te hebben.
Wel kon ik in een kleine groep meerijdend nog de 41,5 km/u halen op de Revolver. Maar dat was ook wel dankzij de wind in de rug en de ruime asfaltstroken van de Zeeuwse kust.
Hoewel dat voor mij persoonlijk bmw een record is (maar ik race zelden) was het ook weer niets speciaals want een kort klein meisje (naam bekend)en een lange ‘Derk’ rijdend met 1 been haalden hetzelfde tempo!
Ook zag ik nog wat interessante technische oplossingen aan oudere geupgrade roetsen. Voor mijzelf hebben die oplossingen niet direkt veel waarde meer maar ik vond het toch hartverwarmend te zien dat ook anderen met eigen oplossingen gekomen waren om een soort Revolver te bouwen.

Verder de uitstekende organisatie waarbij de accommodatie van de Banjaard natuurlijk onontbeerlijk was met 118 deelnemers!
Iets over de uitslag foto's en 'n video hier.
Maar een ‘lopend buffet’ daar?
Niets voor mij dat gekledder op veel te kleine bordjes uit rvs-opwarmbakken. Met obers die je ook nog een drankje aan proberen te smeren (apart bijbetalen!).

Gisteren heerlijk op eigen gelegenheid 3km verderop van de camping (Kamperland) bij Chung Lee voor 7,5 euro minder een vol bord onder de snor door gewerkt.
Relaxed met krantje erbij…

Laat Ome Mick maar schuiven!

zaterdag 11 september 2010

oude wijn in nieuwe zakken

Het voorwiel van de Alleweder is af, ik gebruikte de oude spaken weer met nieuwe nippels.
Ik kan me dus bijna weer op de roeifiets(en) richten. Uiteindelijk is komend weekend al het EK in Zeeland. Waar ik me trouwens alleen heb opgegeven voor de toertocht.
Maar ja, de 'echte champs' bloggen niet? Laat het me weten!

Hoewel de deelnemerslijst niet is in te zien is weet ik toevallig van die ene wel heel grote naam die ik sprak in Dronten dat hij -na jaren- wél weer van de partij zal zijn!
Als hij -net als ik- op een oudere Revolver zal deelnemen ipv de carbon 209 kan dit misschien nog een aardige discussie op de - -vrij stille- ThysID discussielijst opleveren. Gesteld dat hij toch wint natuurlijk.
Ik vermoed echter dat het wel de nieuwe 209 wordt en niet het model dat ik zag toen de Strada van Juf Katje klaar was met dezelfde bergsnek als ik gemonteerd zitten heb.
Het wordt nu dus nog uitlijnen van de Alleweder en dan afwegen welke pedalen te monteren op de roets. Ik prefereer eigenlijk de Speedplay's waar nog enigszins op is te lopen. Maar die komen vaak los van de pedalen.

Al met al een bericht dus met veel losse eindjes, sorry!

woensdag 8 september 2010

rechterwiel pakt stoepje mee...

Gisteren kwam ik van het werk met de FAW. Omdat een fietser zover uitweek naar links dat ik hem bijna over de beplating heenkreeg besloot ik daar wat van te zeggen. Hij kreeg mijn boegsprietvlag immers bijna tegen zijn oren maar keek totaal niet achterom.
Bij 't stoplicht merkte ik dat hij niet van mijn opmerking gediend was en welnu, dat was wederzijds!

Dat mijn irritatie niet gespeeld was en het argument van mijn overduidelijke vlag maakte kennelijk toch wel een overtuigende indruk bij de behoorlijk grote groep wachtende fietsers voor het stoplicht. Niemand nam het verder ook voor de gek op.

Die trouwens na het uitspreken van deze typering door mij er eindelijk het zwijgen toe deed. Ik kookte ook inwendig.


We stonden in een helling namelijk de oprit van de Amstelbrug (meestal neem ik de Berlagebrug) dus geen makkelijke start voor de zwaardere Alleweder toen het groen werd. Om mijn woorden "niet iedereen heeft jouw tempo!" kracht bij te zetten probeerde ik met alle macht toch het eerst de Amsteldijk over te steken. Om de brug als eerste te bereiken.

Die oversteekplaats eindigt weer bij een stoep waar je het stuur maximaal om moet gooien naar links. Dat kan 100% zeker niet met een Quest. In elk geval niet omdat ik rechts 'n meisje had rijden om in te halen dat sneller van start ging.

Dat inhalen lukte net maar...Waarom weet ik niet (misschien m'n agitatie) maar de voorwielen leken mijn stuurbeweging niet goed te volgen en ik schoot te ver door. Raakte daardoor de stoep met navolgend resultaat:


Ik kwam er wel nog fietsend mee thuis maar vraag niet hoe!

Het is trouwens zo dat ik mijn spaken altijd erg los houd met de achterliggende gedachte zo spaakbreuk te vermijden. Dat klopt kennelijk want er is er ook niet één gebroken!

Wel moet ik natuurlijk de velg gaan vervangen...

maandag 6 september 2010

Première / tracing in de tent

Onder het motto "doe eens iets nieuws" zal ik dit jaar van de partij zijn bij het EK-roeifietsen in Zeeland 18 en 19 september. Ik zal daar acte de presence geven om tenminste eenmaal het jaarlijks door Derk Thijs georganiseerde roetsfestijn bijgewoond te hebben en het genie himself voor de 2' keer te ontmoeten.

"Daar kom ik vandaan" volgens een vrouwelijke (getrouwde) collega, en ze noemt een hele reeks plaatsnamen op die mij iets zouden moeten zeggen.
Ik antwoord "ja, daar ergens, ik hoop alleen niet dat ik door de zilte lucht roest aan m'n fiets krijg want anders doe ik je wat!".

Het is uit het leven gegrepen...


Zoals ik in het vorige bulletin al liet ontvallen laat ik mij echter voor de journalistieke onafhankelijkheid liever niet kisten in een -gedeelde- campinghut. En het EK beslaat 2 dagen. Gelukkig ook maar want we hebben het wel over een afstand van 165km van huis.

Dat met een zware campinguitrusting overbruggen per roets gaat me gegarandeerd gezondheidsproblemen geven. Met als ouderdomsverschijnselen hielspoor en een slecht genezen heupfractuur.
Vandaar dat ik besloten heb dat ik tegen de minimum snelheid rijdend met de Panda over het snelwegennet zal gaan kruipen. Ook het gebruik van electrische surplus-energie staat me voor ogen.

Om het gebruik van de auto enigzins te rechtvaardigen ( en de campingkosten te drukken) wil ik dit keer in m'n tentje persé niet van een koude nachtelijke kermis thuis gaan komen. Zoals tijdens het laatste paastreffen waar ik al na 1 nacht de terugtocht aanvaardde. Door optrekkende kou door mijn luchtmatras: Michiel Adriaanzoon is een onvervalste koukleum!

Ik heb daarop het volgende gevonden:
Mijn auto-accu levert 50 Ampére gelijkstroom van 12 volt per uur (totaal 250 A.). Als ik die onder de motorkap vandaan schroef (wat ik gedaan heb Zaterdag)kan ik daar mijn electrische stoelverwarmings-dekje (vd Gamma) aan hangen en onder het luchtbed leggen (of er op maar da's wat krap bemeten).


In principe vraagt dit dekentje in z'n hoogste stand ('t ding heeft 2 standen) per uur dus maximaal 45W : 12V = 3,75 A p. uur. Da's dus maar een fractie van de 50 A/H die m'n accu kan leveren en in principe dus voor 250 : 3,75 = 66,66 uur verwarming leveren.
Dat is niet aan te raden want dan kan ik niet meer starten en is het roeifietsevenement inmiddels verstreken maar...dat kan dus theoretisch.

Omdat ik geen kei ben in electronica heb ik dat in de nacht van Za. op Zo. geprobeerd onder huiselijke omstandigheden. Stand 1 van het dekje blijkt echt al warm genoeg. Ook zit er kennelijk een soort bi-metaaltje in de standenknop want af en toe hoor ik een 'bliep' geluidje. Dat ik eerst nog voor iets uit de pc-luidsprekers aanzie..

Na een warme nacht op Zondag de accu weer teruggeplaatst en wat denkt u wat? Starten als een zonnetje meneer!

vrijdag 3 september 2010

dringen bij de deur


Aan deze opstelling kan J. Cruyff nog een puntje zuigen!

Vooraan links de bankdrukfiets met het grote (Nexus-8)wiel. Omdat ik als eerste het huis verlaat zal dit de doorgang weer ‘vrij’ maken. Ik ga erop naar het werk, da's ook maar 20km.
Met het ‘Berger-block’ lukt het me zelfs om fietsers in te halen die zich (expres voor mij!) voorover over het stuur gooien en een derailleur hebben.

Rechts de JE-trike. Dat is eigenlijk m’n dagelijkse boodschappenfiets.
Behalve snel kruispunten binnen de hoofdstedelijke agglomeratie nemen is het ook heel prettig rustig door het flevopark te steken met nog een doel ook. De dichtstbijzijnde bouwmarkt meestal.
Ik kom dan ontspannen thuis terwijl ik toch weer verder met de spullen kan.

De Alleweder staat er pal achter voor de toch wel vele regenachtige dagen die we gehad hebben in Augustus. Nu met het dekselse schermpje zie ik daar ook niet meer tegenop!

Links onder de kapstok is nog m’n schoenenrekje zichtbaar waar o.a. 3 verschillende soorten klik-systemen in staan SPD (vd Alleweder en soms de trike), Speedplay ATB (vd benchpress 222) en Speedplay Zero (vd Revolver 222).

Toegegeven het is wat vol in de herberg. Maar zorgen over de ‘brandveiligheid’ zijn niet nodig want er zijn nóg drie deuren naar buiten behalve de voordeur.
Trouwens, oefening baart kunst. Als ik over enkele minuten de bankdrukfiets naar buiten duw zal alles zijn zoals het de rest van de dag de gebruikelijke usance is.

Als het weer kouder wordt heb ik de tussendeur (met het matglas) weer liever dicht natuurlijk.
Dan kan in het voorhalletje de trike opgetrokken worden via een katrol aan de CV-buizen (no worries, m’n beroep is cv-monteur) en / of een tweewieler op de grond staan.

Helemaal ideaal is het niet maar ik heb nog nooit zoveel fietsen in de aanslag kunnen zetten: Heel blij met deze woning!