woensdag 28 april 2010

GPS nekbeugelhouder


Omdat ik nogal een polygame ligfietsliefhebber ben is het er nooit van gekomen een bevestiging voor m'n Garmin te maken.Voor op- of in een bepaalde fiets. Ik zoek het dan ook in een meer universele zeg maar lichaamsgebonden oplossing.

Een waarbij ik m'n E-trex zelfs in de auto hands-free, dus veilig gebruiken kan.
Maar in eerste instantie bedoeld om volgende week mijn weg naar camping 'Het Boomgaartje' te kunnen vinden tbv het Triketreffen.
Gebaseerd op de bij oude hippies wel bekende mondharmonicabeugel rond de nek van Bob Dylon heb ik een multifuctionele nekstandaard gemaakt.

Mijn Garmin Legend blijkt goed in 'n stukje flamcorail te passen. Daarom heb ik 2 spatbordsteuntjes met dito -schroefjes verbonden ('n ronde draadijzeren en een met platte asgatpatjes)en om m'n nek gehangen.
Omdat het wel n's mooi weer kan worden 8 & 9 Mei en ik dan geen ijzer tegen m'n nek wil voelen stopte ik dit deel in zgn. 'kabel-organiser', 'n soort plastic foudraalslang.

Dat gebruik ik toch niet omdat ik anders m'n kabels niet meer kan terugvinden...

zondag 25 april 2010

Practische mogelijkheden (fiets uit het raam)

Ik heb de voorkozijnen van mijn tamelijk nieuwe woning nog eens goed bekeken.
Zoals ik al vermoedde kan in ieder geval het rechterraam zowel horizontaal als vertikaal geopend worden.Dat was me nog niet eerder gelukt. Door het listig (de goede kant) opdraaien van een drietal handgrepen: geniaal!

Dat betekent dat ik binnenkort de Alleweder terug kan plaatsen in de centrale hal voor als ik haast heb, lange rechte stukken, slecht weer enz.
Maar vanuit de woonkamer kan ik dan m'n trike naar buiten zetten door het voorraam verticaal open te laten scharnieren.
Dat is namelijk 't voordeel van de JE-trike dat ik de +/- 20 kg zware fiets (maar nog steeds niet gewogen) zó oppak en (met 't achterwiel eerst) op straat straat kan doen belanden!
Dat is ook 'n mooie oplossing voor het feit dat de trike 'n paar centimeter breder is waardoor hij alleen door de haldeur gaat door de wielen uiterst naarbinnen te draaien.
De wielen vormen dan 'n soort parallellogram tov het frame wat het geheel nét dat kleine beetje smaller maakt.
Maar vaak doe ik dat niet precies genoeg en krap ik dan toch weer wat verf van de deurpost...

Door het voorraam bij m'n fietsactiviteiten te betrekken heb ik zo een oplossing voor dat probleem.

En een meersporig voertuig klaar staan voor alle weersomstandigheden!

donderdag 22 april 2010

Liggender Jan Eggens trike


Het mag niet echt een naam hebben maar door relatief kleine aanpassingen heb ik de JE-trike meer naar m’n zin gekregen.
Omdat de wielbasis bij deze trike zoals bij de meeste trikes kort is (+/- een meter)vond ik het rechtuitsturen wat inspannend. Dit is nu zodanig dat ik haast met losse handen kan rijden. Zonder iets aan de wielbasis zélf te hebben gedaan!

Om te beginnen heb ik een veel kleiner achterwiel gemonteerd een ‘Bram Moens’ grootste maat 20” (de 451) waardoor de fuseehoek groter is geworden. De zwaartekracht zet de wielen daardoor veel meer in een rechtuitstand.
Bovendien is de zitstand daardoor meer sportief achterover gekomen en het bracket hoger t.o.v. het zadel.
Wat (weer) een hoop bleek uit te maken was het monteren van kortere cranks. Dat is in dit geval 170 rechts en 165mm links geworden. Het bleek namelijk haast onmogelijk een betaalbaar 52 tands tandwiel voor ophanging 110 te kopen: 70 euro neer te tellen voor ’n tandwiel wat steek 130 maar ’n tientje kost gaat deze jongen namelijk ff te ver!
Het blijkt me dat een 5mm lengteverschil vd pedalen geen storend gevoel geeft (1 cm wel!)terwijl de ‘cadans-slinger’wél verdwijnt erdoor. Met 52 tanden kan ik niet echt racen maar is onder de meeste omstandigheden genoeg voor een redelijk tempo. Ook de trekkerhellingen op m’n werk kan ik veel makkelijker nemen met de JE dan met de FAW.

Niet verwonderlijk natuurlijk met een ongeveer 20 kg lichter voertuig!

maandag 19 april 2010

Wordt Mick een ‘echte Triker’?








Het initiatief van Ron Fust tot het organiseren van een ‘Trike-Treffen’ lijkt me erg leuk. Daar zal vast een hoop techniek te zien zijn en sinds ik de Jan Eggens trike heb ondervind ik aan den lijve hoe prettig een open en een stuk lichtere driewieler rijdt. Wordt mick een ‘echte Triker’?



De maand Mei is in meerdere opzichten een populaire maand. Niet allleen de Giro d' Italia vindt dan plaats maar ook de plantenveiling van Aalsmeer heeft dan een reuze-omzet ivm het voorjaar en de Moederdag het weekend erop.
Ik kan de Maandag na die Zondag voor het Treffen dan ook geen vrij krijgen.
Toch vind ik het niet leuk en sportief om de trike met de auto te vervoeren naar Wijk bij Duurstede (door Ron gekscherend aangeduid als “Trike bij Duurstede”).
Ik ga dan ook met de organisator en enkele andere (‘echte’) trikers eerst naar een nabijgelegen camping, ‘Het Boomgaardje’ op de 3wieler op Zaterdag al.
Om dan als ’n dief in de nacht na de tocht van +/- 50km (die ik dan tenminste fris hoop te beginnen)terug te keren naar huis of direkt naar het werk te rijden. Afhankelijk van hoe laat ik weer in Noordholland ben…

Dus om ook na m’n 40’ spanning en sensatie nog een herkansing te geven.
Zonder er bij om te valllen !

donderdag 15 april 2010

Begin is er

Vandaag 'n rondje Nesciobrug, Y-burgerbrug en Zeeburgerbrug afgerond met nog maar 1 afloper: Terugschakelend voor 't stoplicht!

Van de voorgenomen verbeteringen heb ik er nog niet 1 uitgevoerd en toch schakelt het staaldraad 'n stuk trefzekerder over de snek. Ik kwam er namelijk achter dat het soort lus dat ik om de spaninrichting vd CVT had gelegd het elastiek vd nylon geleiderolletjes deed lopen waardoor de spanning op de staalkabel onvoldoende werd.
De keer voor het stoplicht dat het toch nog fout ging lag aan het net niet helemaal simultaan activeren van snekblokker en wiggenhuis. Dat was zonder gevolgen gebleven als dat niet veroorzaakte dat 't staaldraad daardoor vh boegsprietgeleidewiel afliep. Daar ga ik dus nog wat op maken...


Erg positief ben ik over het grote verzet dat ik met de 40mm kleine snek (in 'z'n zwaarste stand) kan halen.
Zelfs brug-af is dat ruim voldoende om weerstand te bieden aan m'n armen. Echt een verbetering t.o.v. de pré CVT-snek wat mij betreft dus!

Mijn kat heeft wel wat anders te doen trouwens. Hier in zijn rol als 'Swiebertje':

zondag 11 april 2010

imploderende horlogeveer CVT

Ondertussen ben ik -eindelijk- zover dat ik enkele proefritten maken kon met de omgebouwde Thys 220. Voor dat ik zelfs maar hoef te denken aan functionaliteit als bankdrukfiets zal natuurlijk eerst de snek/staalkabel-aandrijving pico bello moeten werken.
Dat is waar het op dit moment nogal aan schort.
In de Tacx fietstrainer lijkt het allemaal feiloos te werken: 't snekblokkertje en het wiggenhuis worden gelijktijdig door m'n stuurversteller geactiveerd en ik schakel op- en af...
Ik heb m'n 'eigen-fabrikaat' alustrip spankooi vervangen (te slap bevonden) voor de orginele blauwe Thys gelagerde constructie van een 'echte' CVT. Ook heb ik de spanning op de spankooi verdubbeld door 't gebruik v.e. dubbelgeslagen spanelastiek afkomstig uit de boegspriet v.e. CVT.
Bij 't op- en afrijden van de Schellingwoude en Zeeburgerbrug springt de staalkabel toch nog als een horlogeveer vd snek bij het schakelen.
En het er weer opleggen (het achterwiel achterwaarts draaiend en zo de kabel van buiten naar binnen draaiend) valt bepaald niet mee. Ook 't wiggenhuis moet dan geactiveerd worden wat gelijk 't achterwiel blokkeert...Dat werkt dus alleen door ook nog de voetenslee heen en weer te bewegen.
'n Tweede rit na nog verscheidene details verbeterd te hebben m.i. was zo mogelijk nog korter en dus niet veel bemoedigender. Ik begrijp nu dat er op 2'hands CVT's die er wat op Marktplaats staan niet veel geboden wordt: Zelfs als 'n dynemakabel maar (minimaal) 300km mee zou gaan moet 't omleggen hiervan in verhouding peanuts zijn en het bij je steken van zo'n (in A'dam verkrijgbaar)reservekabeltje kinderwerk...
Maar ik heb nog enkele opties die ik (morgen of zo) kan proberen ter verbetering van het staaldraadgebeuren: Het 'Berger-block' achtige anti-afloop kunstofdeeltje dat ik eerder op de inversieconstuctie met succes toepaste kan ik aan het spangeleidewiel op de boeg toevoegen om uit te sluiten dat hier het aflopen wordt geinicieert.
En dan kan ik het extra geleidewieltje hangend onder het stoeltje dat ik maakte om de retourkabel bij de telescoopvork weg te houden nog achterwege gaan laten. Maar dan moet ik uiteraard wel weer met 'n 'harde' vork gaan rijden!
Van dat idee word ik niet echt opgewonden...