Zelfs non-Ferro (lichtmetalen) kettingbladen gaan in een velomobiel vrij lang mee. Vanwege de lengte van de ketting en het betrekkelijk schoon blijven daarvan in de meeste moderne modellen.
Het idee van Leon om kettingbladen met een rand of zelfs een dubbele aluminium rand te leveren is daarom zo gek nog niet! Behalve dat ze nergens als optie bij aankoop van een v.m. worden aangeboden.
Zodat in mijn DF hergebruik van de ingebouwde exemplaren (zonder rand) de goedkoopste en meest voor de hand liggende keuze is.
Komt bij dat ik een demontabele rand t.z.t. als de tanden in één richting versleten zullen zijn aan de andere kant van het blad zal kunnen bevestigen om de aandrijfrichting te verwisselen. Ons bin zunig!
Ik ben een beetje terug aan het komen van het gebruiken van kunststof voor dat doel. Van goed verkrijgbaar plaatmateriaal is eigenlijk alleen Trespa sterk genoeg. Maar dat vind ik onaanvaardbaar zwaar en is buitengewoon ongezond om in te ademen bij verspanende activiteiten.
Ik heb van het grofvuil zowel triplex als multiplex staan voor dat doel Maar voor het binnenblad van de smalle DF past alleen triplex. Dat vezelt me wat te makkelijk maar door het af te lakken met epoxy wordt het taaier en harder. Eén component taaier en 1 component harder zullen we maar zeggen! (-;
Omdat nu de voortandbladen er toch uit liggen wil ik gelijk ook de op meerdere plaatsen gebroken rechter rand van transparante kunststof door bewerkt triplex vervangen. Daardoor is het mogelijk in één keer genoeg epoxy aan te maken zodat de verhoudingen nauwkeuriger af te wegen zijn. Gedoe met injectiespuitjes mag iemand van de Vereniging wel voor me doen ;-)
Bovendien een leuke gelegenheid om mijn bovenfrees weer eens uit het foedraal te halen!
Een gaatje boren in een legering van zachtmetaal gaat zelfs met boortjes van de Action. Maar het aftekenen doe ik met het geroesten ding op de foto. Een soort kras-passer...
De rand voor het kleine binnenblad is verreweg het lastigst. Door de toch echt noodzakelijke aanwezigheid van de Alligt traphuisklemmen. Ik moet daar de bovenfrees nog een keer handgestuurd over de rand van de uitsparing halen vlakbij waar de schroefgaten door me geboord moesten worden!
Omdat ik van de schroefverbinding zo geen grote verbindingskracht meer verwacht vul ik de ruimte tussen alu en triplex (nodig voor de vrijheid van de schakels) op met lichtgewicht glaspoeder(microbubbels)/ epoxy.
Maar ik loop behoorlijk achter met bloggen, ben erg tevreden over de schakelzekerheid. Of te wel het resultaat (-: !
